Topologia gwiazdy (ang. star topology; star network) – sposób połączenia urządzeń w sieci komputerowej charakteryzujący się tym, że kable sieciowe od wszystkich urządzeń końcowych zbiegają się w jednym wspólnym punkcie, zwanym punktem dostępu (ang. access point), w którym znajduje się koncentrator lub przełącznik sieciowy.

W najprostszej odmianie sieć o topologii gwiazdy zawiera przełącznik (ang. switch) lub koncentrator (ang. hub) łączący pozostałe elementy sieci. Zwykle większość zasobów w takiej sieci znajduje się na serwerze dedykowanym, którego zadaniem jest przetwarzanie danych i zarządzanie siecią. Pozostałe elementy tej sieci nazywa się terminalami – korzystają one z zasobów zgromadzonych na serwerze, a same zazwyczaj mają niewielką moc obliczeniową.

Zadaniem huba jest nie tylko łączyć elementy sieci, ale także rozsyłać pakiety oraz wykrywać kolizje tych pakietów w sieci. Takie funkcjonowanie powoduje często duże obciążenie sieci dlatego aktualnie najczęściej do łączenia elementów sieci wykorzystuje się switche, które ograniczają do minimum domeny kolizyjne.

• wysoka przepustowość
• łatwa lokalizacja uszkodzeń ze względu na centralne sterowanie
• wydajność
• łatwa rozbudowa
• awaria komputera peryferyjnego (terminala) nie blokuje sieci
• przejrzystość sieci

• ograniczona liczba komputerów
• duża liczba połączeń (duże zużycie kabli)
• gdy awarii ulegnie punkt centralny (koncentrator lub przełącznik), to cała sieć przestaje funkcjonować