Przez krótki okres pracował w Instytucie Farmaceutycznym w Tarchominie, gdzie był współautorem polskich metod otrzymywania penicyliny i innych antybiotyków. Do 1961 r. pracował w Zakładzie Chemii Fizycznej Uniwersytetu Warszawskiego i w Instytucie Chemii Fizycznej PAN.
W 1961 r. został wybrany na członka tytularnego Komisji Danych i Wzorców Fizykochemicznych IUPAC. Od 1961 r. pracował na różnych stanowiskach w Głównym Urzędzie Miar jako organizator metrologii fizykochemicznej w Polsce.
Od 1969 r. był sekretarzem, z potem wiceprzewodniczącym Komitetu Narodowego Danych dla Nauki i Techniki PAN. Jako krajowy przedstawiciel w Komitecie Danych dla Nauki i Techniki (CODATA) przy Międzynarodowej Radzie Unii Naukowych został wybrany wiceprzewodniczącym CODATA w latach 1978–1984.
W 1972 r. otrzymał tytuł profesora nauk chemicznych. Od 1965 do 1977 r. przewodniczył Komisji Analizy Wzorców Komitetu Nauk Chemicznych PAN. Od 1973 r. współpracował z Narodowym Biurem Wzorców USA (obecnie NIST).
Był współtwórcą Komitetu Materiałów Odniesienia w ramach Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej ISO. Od stycznia 1978 r. aż do przejścia na emeryturę był dyrektorem Centralnego Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Wzorców Materiałów WZORMAT. W ostatnich latach życia był ekspertem UNDP-UNIDO w Wietnamie, Nepalu, Turcji, Etiopii i Syrii.
Dorobek naukowy i nagrody
Dorobek naukowy to 78 publikacji własnych wydanych zagranicą i w kraju.
