Terier czeski – rasa psa, należąca do grupy terierów, zaklasyfikowana do sekcji terierów niskonożnych. Nie podlega próbom pracy[1].
Wygląd
Budowa
Ten terier krótkonożny jest dobrze zbudowany. Sylwetka prostokątna. Opadające uszy są średniej wielkości. Długość głowy w kształcie klina wynosi przeważnie 20–21 cm, natomiast jej szerokość 9–10 cm. Mózgoczaszka zwęża się stopniowo w kierunku oczu. Długość tułowia wynosi 40–43 cm.
Umaszczenie szaroniebieskie (szczenięta rodzą się czarne) lub jasnokawowo-brązowe (szczenięta rodzą się czekoladowo-brązowe).
Zachowanie i charakter
Zwinny, lubiący pracę terier czeski nie jest agresywny. Zrównoważony, łagodny i spokojny. Wesoły pies do towarzystwa, z rezerwą wobec obcych. Może być hałaśliwy. Lubi ścigać poruszające się obiekty. Pewne problemy i wady psa mogą być wyeliminowane przez odpowiednio dobrane szkolenie. Szybko się uczy.
Użytkowość
Dawniej psy tej rasy brały udział w polowaniach na lisy i borsuki, obecnie pełni funkcje psa do towarzystwa. Obronność psa jest niewielka.
Zdrowie i pielęgnacja
Rasa ta nie gubi włosa. Pies powinien być czesany 4 razy w tygodniu, po 20 minut. Wymaga sporo ruchu, aby nie przybierać na wadze.
Choroby
Jedną z chorób, eliminująca z dalszej hodowli, jest scotty cramp, choroba na którą chorują również teriery szkockie, objawiająca się drżeniem kończyn, wyginaniem kręgosłupa i utratą równowagi.
Popularność
Rasa ta jest w Polsce rzadko spotykana.
Przypisy
↑ abAlain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. s. 155.
Bibliografia
Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5. Brak numerów stron w książce
Eva Maria Krämer: Rasy psów. Warszawa: Oficyna Wydawnicza MULTICO, 1998, s. 39. ISBN 83-7073-122-8.
