Nihon teria

Nihon Teria
Inne nazwy	terier japoński, nippon terrier
Kraj patronacki	Japonia
Kraj pochodzenia	Japonia[1]
Wymiary
Wysokość	ok. 30-33 cm
Klasyfikacja
FCI	Grupa III, sekcja 2, nr wzorca 259
Wzorce rasy
FCI
Multimedia w Wikimedia Commons

Nihon teria – jedna z ras psów, należąca do grupy terierów, zaklasyfikowana do sekcji terierów krótkonożnych. Nie podlega próbom pracy^[1].

Przodkowie tych psów przybyli razem z holenderskimi żeglarzami do Japonii. Rasa ta powstała w wyniku krzyżowania przybyłych psów podobnych do foksterierów z terierem kobe, toy terrierem i minibullterierem. W roku 1932 został utworzony w Japonii Klub Nihon teria, którego pierwszym przewodniczącym był Tamura Kikujiro. Natomiast JKC (Japan Kennel Club) został członkiem FCI w roku 1979^[2]. Pierwszy standard tej rasy w organizacji FCI został opublikowany 9 maja 1973 roku, gdzie jeszcze była mowa o Nihon Fox Terrierze (smooth)^[3]. W Polsce jest rasą unikalną.

Inteligentne i przyjacielskie, lubią życie na łonie rodziny. Ze względu na wąską pulę genów mogą być potencjalnie narażone na różne schorzenia. Temperament: czasami bywają lękliwe.

Głowa

• Nos czarny z prostym nosowym mostem.
• Wargi cienkie i napięte.
• Zęby silne i białe, ze zgryzem nożycowym.
• Oczy umiarkowane, owalne, ciemne
• Uszy mają wysoki poziom, umiarkowanie małe, cienkie, w kształcie V i spadające naprzód.

Sierść u teriera japońskiego jest krótka, gęsta o gładkim włosie. Umaszczenie spotykane u tej rasy jest trójbarwne o czarnej głowie. Występuje także umaszczenie podpalane i białe, białe ze znaczeniami czarnymi lub podpalanymi lub białe z plamami czarnymi.

• Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5. Brak numerów stron w książce
• Eva Maria Krämer: Rasy psów. Warszawa: Oficyna Wydawnicza MULTICO, 2003, s. 50. ISBN 83-7073-327-7.