PROFILPELAJAR.COM

Szymon Winawer
Data i miejsce urodzenia	6 marca 1838 ; Warszawa
Data i miejsce śmierci	29 listopada 1919 ; Warszawa
Obywatelstwo	Polska
	Multimedia w Wikimedia Commons

	a	b	c	d	e	f	g	h
8									8
7									7
6									6
5									5
4									4
3									3
2									2
1									1
	a	b	c	d	e	f	g	h

Wariant Winawera w obronie francuskiej

	a	b	c	d	e	f	g	h
8									8
7									7
6									6
5									5
4									4
3									3
2									2
1									1
	a	b	c	d	e	f	g	h

Kontrgambit Winawera w obronie słowiańskiej

Szymon Winawer (ur. 6 marca 1838 w Warszawie, zm. 29 listopada 1919 tamże) – polski szachista pochodzenia żydowskiego.

Życiorys

Pochodził z zamożnej kupieckiej rodziny, miał dziewięciu braci. Studiował prawo, lecz studiów nie ukończył z konieczności zajęcia się rodzinnym interesem. Jako młodzieniec lubił odwiedzać warszawskie kawiarnie, w których zawsze można było spotkać chętnego do partii szachów. Na początku lat sześćdziesiątych był już jednym z najsilniejszych szachistów w Warszawie. Był zupełnym amatorem. Twierdził, że nie przeczytał ani jednej książki szachowej.

Na arenie międzynarodowej Winawer zadebiutował w 1867 roku, w pierwszym swoim występie odnosząc duży sukces. Na turnieju w Paryżu podzielił drugie miejsce z przyszłym mistrzem świata Wilhelmem Steinitzem. Od tego czasu grywał w turniejach szachowej elity, spotykając się na równych prawach z najsilniejszymi szachistami świata. Mocno zaangażowany w prowadzenie kupieckich interesów, pozostawał szachistą amatorem. Jeździł na międzynarodowe turnieje rzadziej niż inni wielcy szachiści, odniósł jednak kilka spektakularnych sukcesów na najwyższym poziomie. Wspólnie z Johannesem Zukertortem wygrał turniej w Paryżu w 1878 roku, wyprzedzając m.in. Josepha Blackburne'a, Henry'ego Birda i Adolfa Anderssena. Cztery lata później w Wiedniu podzielił pierwsze miejsce ze Steinitzem, w pokonanym polu pozostawiając m.in. Zukertorta, Blackburne'a, Louisa Paulsena i Michaiła Czigorina. W 1883 roku zwyciężył w turnieju w Norymberdze, przed Josephem Blackburnem.

Te rezultaty sytuowały Winawera w ścisłej światowej czołówce, jednak najwidoczniej nie traktował on szachów jako życiowego powołania. W 1883 roku porzucił szachy turniejowe na długi czas. Nie brał udziału w międzynarodowych turniejach prawie przez dziesięć lat. Pod koniec wieku rozegrał kilka turniejów, lecz nigdy już nie wrócił do formy z lat osiemdziesiątych. Do końca życia cieszył się jednak zasłużoną estymą, w 1914 roku otrzymał zaproszenie na sławny turniej arcymistrzowski w Petersburgu, jednak z zaproszenia nie skorzystał.

Według retrospektywnego systemu Chessmetrics, najwyżej sklasyfikowany był w lipcu 1878 r., zajmował wówczas 2. miejsce (za Louisem Paulsenem) na świecie^[1].

Nazwisko Winawera nosi jeden z wariantów obrony francuskiej:

1.e4 e6 2.d4 d5 3.Sc3 Gb4

Swoją popularność wariant zawdzięcza przede wszystkim analizom Arona Nimzowitscha i Michaiła Botwinnika.

Szymon Winawer jest pochowany na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej w Warszawie (kwatera 46)^[2]. Jego wnukiem był adwokat Władysław Winawer, natomiast praprawnuczką jest dziennikarka Kazimiera Szczuka.