Szczuroskoczek zaginiony[4] (Dipodomys gravipes) – gatunek ssaka podrodziny szczuroskoczków (Dipodomyinae) w obrębie rodziny karłomyszowatych (Heteromyidae).
Zasięg występowania
Szczuroskoczek zaginiony występuje w północno-zachodnim Meksyku na przybrzeżnych równinach północno-zachodniej Kalifornii Dolnej[5].
Taksonomia
Gatunek po raz pierwszy naukowo opisał w 1925 roku amerykański zoolog Laurence Markham Huey nadając mu nazwę Dipodomys gravipes[2]. Holotyp pochodził z obszaru 2 mi (3 km) na zachód od Santo Domingo Mission (30°45’N, 115°58’W), w Kalifornii Dolnej, w Meksyku[6].
Na podstawie analiz sekwencji molekularnych D. gravipes należy do grupy gatunkowej heermanni, wraz z D. heermanni, D. panamintinus, D. microps, D. ingens i D. stephensi, do którego jest najbardziej podobny[7]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson gatunek monotypowy[5].
Etymologia
- Dipodomys: gr. δίποδος dipodos „dwunożny”, od δι- di- „podwójnie”, od δις dis „dwa razy”, od δυο duo „dwa”; πους pous, ποδος podos „stopa”; μυς mus, μυός muos „mysz”[8][9].
- gravipes: łac. gravis „ciężki, silny”; pes, pedis „stopa”, od gr. πους pous, ποδος podos „stopa”[9].
Morfologia
Długość ciała (bez ogona) samic 126–130 mm, samców 129–132 mm, długość ogona 168–180 mm, długość ucha 11–16 mm, długość tylnej stopy 44–45 mm; masa ciała (średnia z dwóch populacji) samic 79 i 85 g, samców 81 i 91 g[7].
Ekologia
Jest to nocny gatunek, żyjący na terenach występowania kaktusów. Młode rodzą się w okresie kilku miesięcy, jednak najliczniej zimą i wiosną[3].
Status zagrożenia i ochrona
Szczuroskoczek zaginiony nie toleruje terenów rolniczych, co w połączeniu ze zniszczeniem w ciągu ostatnich 20 lat terenów, na których występuje sprawiło, że gatunek ten jest krytycznie zagrożony; niekiedy bywał wręcz nawet uznawany za wymarły[3]. W 2017 roku grupa badaczy z San Diego Natural History Museum (The Nat) oraz Terra Peninsular A.C. odkryła występowanie gatunku na terenie Kalifornii Dolnej[10][11].
Przypisy
- ↑ Dipodomys gravipes, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b L.M. Huey. Two new kangaroo rats of the genus Dipodomys from Lower California. „Proceedings of the Biological Society of Washington”. 38, s. 83, 1925. (ang.).
- ↑ a b c S.T. Álvarez-Castañeda & T.S.T.Á.C.& T. Lacher S.T. Álvarez-Castañeda & T.S.T.Á.C.& T., Dipodomys gravipes, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2021, wersja 2021-2 [dostęp 2021-10-08] (ang.).
- ↑ W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 217. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 302. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (red.): Species: Dipodomys gravipes. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-10-15].
- ↑ a b D. Hafner: Family Heteromyidae (Pocket Mice, Kangaroo Mice and Kangaroo Rats). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher Jr. & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 6: Lagomorphs and Rodents I. Barcelona: Lynx Edicions, 2016, s. 225–226. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.).
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 238, 1904. (ang.).
- ↑ a b The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
- ↑ Museum researchers rediscover animal not seen in 30 years: San Quintin kangaroo rat found in Baja California will be subject of a conservation plan [online], ScienceDaily [dostęp 2019-03-09] (ang.).
- ↑ Elizabeth PennisiApr. 30, 2018, 9:559. :5. Am 9:559. :5., Supposedly extinct kangaroo rat resurfaces after 30 years [online], Science | AAAS, 30 kwietnia 2018 [dostęp 2019-03-09] (ang.).
Identyfikatory zewnętrzne (
takson):