Sven Delblanc (ur. 26 maja 1931, Swan River, Manitoba, Kanada, zm. 15 grudnia 1992 w Upsalli) – szwedzki pisarz i literaturoznawca.
Elementy biograficzne
Urodził się w Kanadzie, ale dorastał w Trosie w Szwecji. Rodzice przyszłego pisarza się rozwiedli. Studiował na Uniwersytecie w Uppsali. Jego kariera naukowa doprowadziła go do stanowiska docenta historii literatury na tejże uczelni. Był również wykładowcą w Stanach Zjednoczonych.
Nagrody i wyróżnienia
- Aftonbladets litteraturpris (1965)
- BMF-plaketten (1970)
- Svenska Dagbladets litteraturpris (1970)
- Litteraturfrämjandets stora romanpris (1970)
- Zornpriset (1970)
- Sixten Heymans pris (1974)
- BMF-plaketten (1981)
- Nagroda literacka Rady Nordyckiej (1982) za Samuels Bok[1]
- Övralidspriset (1985)
- Pilotpriset (1986)
- Kellgrenpriset (1989)
- Augustpriset (1991)
- BMF-plaketten (1991)
- Gerard Bonniers pris (1992)
Twórczość
Delblanc nie unika eksperymentów, często stara się naruszyć ciasne ramy estetyki realizmu. Chętnie sięga do groteski, alegorii, ironii i komizmu. Nie brak u niego odwołań do europejskiej tradycji literackiej. W swej prozie zajmuje się przede wszystkim tematem wolności człowieka i wolności sztuki. Delblanc jest też autorem książek reportażowych, słuchowisk radiowych i widowisk telewizyjnych.
Bibliografia
Proza epicka
- 1962 Eremitkräftan
- 1963 Prästkappan
- 1965 Homunculus
- 1965 Ära och minne
- 1966 Noc generała (Generalens natt)[2]
- 1967 Nattresa
- 1969 Åsnebrygga
- 1970 Rzeka pamięci (Åminne)[3]
- 1971 Zahak
- 1972 Żona pastora (fragment oryginału) (Trampa vatten)[4]
- 1973 Teatern brinner
- 1973 Stenfågel
- 1973 Primavera
- 1974 Vinteride
- 1976 Stadsporten
- 1977 Grottmannen
- 1977 Morgonstjärnan
- 1978 Gunnar Emmanuel – opowiadanie bez czasu (Gunnar Emmanuel – en tidlös berättelse)[5]
- 1978 Gröna vintern
- 1978 Den arme Richard
|
- 1979 Kära farmor
- 1979 Stormhatten: Tre Strindbergsstudier
- 1980 Speranza[6]
- 1980 Treklöver: Hjalmar Bergman, Birger Sjöberg, Vilhelm Mober
- 1981 Samuels bok
- 1982 Samuels döttrar
- 1982 Senecas död
- 1983 Noc nad Jeruzalem (Jerusalems natt)[7]
- 1984 Kanaans land
- 1985 Maria ensam
- 1986 Fågelfrö
- 1987 Moria land
- 1988 Änkan
- 1988 Damiens
- 1990 Ifigenia
- 1991 Livets ax
- 1991 Slutord
- 1992 Homerisk hemkomst: Två essäer om Iliaden och Odysséen
- 1993 Agnar
|
Dramaty
Przypisy
