Stefania Feill

Stefania Feill
Ilustracja
zdjęcie z wniosku dowodowego z 1932 r., ANK.
Imię i nazwisko

Stefania Zofia Feill z domu Bujańska

Data i miejsce urodzenia

12 kwietnia 1889
Kraków

Data i miejsce śmierci

9 lutego 1958
Kraków

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

malarstwo

Muzeum artysty

Dwór w Woli Zręczyckiej

Faksymile
Faksymile Stefani Feill, pochodzące z archiwum TPSP w Krakowie (życiorys)
Autoportret Stefanii Feill (rysunek ołówkiem), Dwór Feillów.
Dwór Feillów w Woli Zręczyckiej
Grób Stefanii Feill na cmentarzu Rakowickim

Stefania Zofia Feill (ur. 12 kwietnia 1889 w Krakowie, zm. 9 lutego 1958 tamże) – artystka malarka, jedna z pierwszych studentek Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie[1][2][3].

Życiorys

Stefania Feill z domu Bujańska. Matka Zofia Emma z Woźniakowskich. Ojciec Wawrzyniec Bujański był przemysłowcem i kupcem (właściciel trafiki).

Uczęszczała na Wyższe Kursy dla Kobiet Adriana Baranieckiego w Krakowie. Pobierała lekcje malarstwa i rysunku w Monachium (1915–1916) i u prof. Hoffmanna w Wiedniu (1917–1918). W Monachium poznała malarza Romana Kochanowskiego, który udzielał jej wskazówek i wprowadził ją w środowisko Stanisława Przybyszewskiego. W 1919 zapisała się do krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie uczyła się przez cztery semestry w pracowni prof. Teodora Axentowicza (1919–1922)[2][3].

Jej mężem był Antoni Feill, którego poślubiła jeszcze przed wstąpieniem na krakowską akademię. Nigdy jednak nie zdecydowała się na posiadanie dzieci. Odbyła podróże artystyczne do Paryża, Pragi, Drezna, Budapesztu i do Włoch. Byłą członkinią Związku Polskich Artystów Plastyków (od 1935). W 1944 Niemcy spalili jej dom na Rasikach w Woli Zręczyckiej, w którym mieszkała wraz z mężem. Jej dorobek artystyczny stworzony przed wojną przetrwał, przetrzymywany przez potomków rodziny Feill. Po drugiej wojnie światowej pracowała jako nauczycielka kontraktowa w Państwowym Ognisku Kultury Plastycznej w Krakowie, potem była zatrudniona w krakowskiej Spółdzielni ZPAP. W czasie wojny pracowała razem z Haliną Miączyńską w Kawiarni Artystów (Kawiarni Plastyków) przy Łobzowskiej 3 w Krakowie. Od 1955 mieszkała z mężem w Zakopanem.

Malowała pejzaże, martwe natury i kwiaty, najczęściej były to akwarele. Prace powstawały również w technice olejnej. Tworzyła grafiki, sztukę użytkową i rysowała. Wystawiała w Krakowie, Katowicach, Wrocławiu i Poznaniu[3][4].

Została pochowana na cmentarzu Rakowickim w Krakowie w rodzinnym grobowcu Bujańskich[5].

W Woli Zręczyckiej znajduje się Dwór Feillów prowadzony przez potomków Stefanii, Krzysztofa i Anetę Tyl, w którym można obejrzeć stałą ekspozycję prac „Stefania Feill. Dziedzictwo wskrzeszone”[4]. Eksponowane prace to głównie akwarele i rysunki ołówkiem.

Wybrane wystawy

  • 1936 – Salon Plastyków ZZPAP, Kat., IPS, Warszawa[3]
  • 1938 – Kat. wystawy obrazów, rzeźb i grafiki… ZZPAP w Krakowie oraz plastyków niezrzeszonych na F.O.N., Kraków[3]
  • X-XI 1945 – Wystawa „Polonia”, Pałac Sztuki, Kraków[6]

Prace w zbiorach

  • Muzeum Narodowe w Krakowie (Oddział Czapskich), (dwie akwarele: Kwiaty żółte i Bukiet)
  • Dwór Feillów, Wola Zręczycka

Dokumenty źródłowe

Fotogaleria

Przypisy

  1. ↑ Iwona Demko, Walka kobiet o prawo do studiowania w Akademii w latach 1895–1919, „Wiadomości ASP”, kwiecień 2018, s. 46 [zarchiwizowane z adresu 2018-11-20].
  2. ↑ a b Józef E. Dutkiewicz (red.) i inni, Materiały do dziejów Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie 1816–1895, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1959, s. 266.
  3. ↑ a b c d e H. Bartnicka-Górska, Słownik Artystów Polskich i obcych w Polsce działających, t. II D–G, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1975, s. 205–206.
  4. ↑ a b Wystawa w Muzeum Dwór Feillów malarstwa i grafik Stefanii Feill [online], noclegikrakow [dostęp 2022-02-06] (pol.).
  5. ↑ Kwatera FA, rząd: zach, miejsce: po lewej Hankiewiczów.
  6. ↑ Wystawa Tow. Przyj. Sztuk Pięknych, „Dziennik Polski”, mbc.malopolska.pl, 21 października 1945, s. 5 [dostęp 2022-02-06].

Bibliografia