To stare koryto[1][2] zarówno źródło[3][1] jak i ujście[4][1] ma w Wiśle[a]. Początek znajduje się na wys. ul. Skalnicowej, koniec na wys. ul. Kadetów[1][a]. Jego długość wynosi około 4,3 km[6] (ok. 3 km[3]).
Podczas wysokich stanów Wisły jest zasilana jej wodami[3]. Tworzących je kilka odcinków wysychających starorzeczy[7] odcina od brzegu Wisły Kępę Wieloryb[3][b].
Nazwą „Stara Wisła” określa się też znajdujące się w rejonie Lisów po drugiej stronie Wisły dawne zakole Wilanówki o promieniu ok. 1 km[3].
Na planie Wisły ukazującym stan jej koryta w 1892 roku czyli kilka lat po rozpoczęciu regulacji rzeki, odnoga Wisły odpowiadająca współczesnej Starej Wiśle łączy się z Wisłą dodatkowo w trzecim miejscu, pośrodku, rozbijając obecną Kępę Wieloryb na dwie wyspy, z których północna podpisana jest nazwą „Wyspa bezimienna”[13]. Jednak na rosyjskiej mapie Wisły z lat 1875-77 jest tam naniesiona tylko pojedyncza, wydłużona wyspa, a pomiędzy nią i prawym brzegiem Wisły kilka mniejszych wysepek[14].
↑ abcPaństwowy Rejestr Nazw Geograficznych podaje jedynie m.in. współrzędne geograficzne źródła i ujścia Starej Wisły, ale bez nazw ulic, osiedli oraz nazw źródła i ujścia[1]. Nazwy ulic oraz nazwy Kuligów i Wisła pochodzą z planu Warszawy[5].
↑Bogdanowicz 2000[7], ale nie jest używana nazwa „Stara Wisła”. Z kolei Biernacki 2000[3] nie stosuje terminu „starorzecze”.
↑Nazwa Zbytki pochodzi z planu Warszawy, nie jest jednak na nim zaznaczony Rów Miedzeszyński[5].
↑ abcdefghijklZdzisław Biernacki: IV. Geomorfologia i wody powierzchniowe. W: Wisła w Warszawie. Warszawa: Biuro Zarządu m.st. Warszawy, Wydział Planowania Przestrzennego i Architektury, Opracowanie graficzne, druk i oprawa: Dom Wydawniczy ELIPSA, 2000, s. 22-70. ISBN 83-907333-7-4. [dostęp 2014-10-18].
↑ abEwa Bogdanowicz, Barbara Fal, Irena Dobrzyńska: II Charakterystyki hydrologiczne. W: Wisła w Warszawie. Warszawa: Biuro Zarządu m.st. Warszawy, Wydział Planowania Przestrzennego i Architektury, Opracowanie graficzne, druk i oprawa: Dom Wydawniczy ELIPSA, 2000, s. 9-13. ISBN 83-907333-7-4. [dostęp 2014-10-18].
↑Dz.U. z 2004 r. nr 229, poz. 2313: Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 21 lipca 2004 r. w sprawie obszarów specjalnej ochrony ptaków Natura 2000. [uchylone] [data dostępu: 2014-10-18]
↑Dz.U. z 2011 r. nr 25, poz. 133: Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 12 stycznia 2011 r. w sprawie obszarów specjalnej ochrony ptaków. [data dostępu:2014-10-18]
↑Dz. Urz. Woj. Maz. Nr 42/14.02.2007 r., poz. 870: Rozporządzenie Nr 3 Wojewody Mazowieckiego z dnia 13 lutego 2007 r. w sprawie Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu; Załącznik nr 42 do rozporządzenia nr 3 Wojewody Mazowieckiego z dnia 13 lutego 2007 r. Opis przebiegu granicy Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu według mapy sygnatura Warszawa - Wawer/WOChK/y z dnia 15 grudnia 2000 r. [data dostępu: 2014-10-18]
↑–. Roboty regulacyjne na r. Wiśle, pod Warszawą. „Przegląd Techniczny”. XXXI (Nr zeszytu VI), s. Tab. XXIV, 135-136, czerwiec 1894. [dostęp 2016-01-09]. W tym schematyczna mapa (na Tab. XXIV).