W 1917 ukończył studia na Wydziale Architektury Wyższej Szkoły Przemysłowej w Krakowie. Od 1920 do 1930 pracował w Wydziale Budowlanym Zarządu Miejskiego w Poznaniu. Później, do 1939, prowadził własną pracownię projektową w tym mieście. W latach 1939–1945 zatrudniony był w Dyrekcji Zieleni i Cmentarzy. Od 1945 do 1946 kierował działem planowania Zarządu Miejskiego. Od 1946 do 1949 przewodniczył Biuru Rozbudowy Targów. Następnie wyjechał do Szczecina, gdzie pracował w miejskim biurze urbanistycznym[2].
Był współtwórcą niezrealizowanego projektu wyburzenia części zabudowy śródmieścia Poznania i połączenia placów Wolności oraz Mickiewicza. Zamierzano stworzyć w ten sposób forum, nawiązujące do planów miast z czasów rzymskich[3].
↑ abProjekt - Miasto. Wspomnienia poznańskich architektów 1945-2005, HenrykH.Marcinkowski i inni, Poznań: Wydawnictwo Miejskie Posnania, 2013, s. 348, ISBN 978-83-7768-069-8, OCLC871701842.
↑Kazimierz Sobkowicz, Architekci wielkopolscy – biogramy – dzieła – stowarzyszenia, cz.I, lata 1886–1939, wyd. Oddziału Poznańskiego Stowarzyszenia Architektów Polskich, Poznań, 1988, s.132,138,141-142,144-145,148,153,156, ISBN 83-00-02480-8
