Spółgłoska iniektywna miękkopodniebienna dźwięczna

Spółgłoska iniektywna miękkopodniebienna dźwięczna
Numer IPA 166
ɠ
Jednostka znakowa

ɠ

Unikod

U+0260

UTF-8 (hex)

c9 a0

Inne systemy
X-SAMPA g_<
Kirshenbaum g`
IPA Braille ⠦⠛
Przykład
informacjepomoc
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Spółgłoska iniektywna miękkopodniebienna dźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych. W międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA oznaczanej symbolem: [ɠ].

Artykulacja

Opis

W czasie artykulacji [ɠ]

  • modulowany jest prąd powietrza powstały w wyniku zasysającego ruchu krtani do dołu przy drgających wiązadłach głosowych, czyli artykulacja tej spółgłoski wymaga inicjacji krtaniowej i ingresji,
  • tylna część podniebienia miękkiego zamyka dostęp do jamy nosowej, prąd powietrza przepływa przez jamę ustną
  • prąd powietrza w jamie ustnej przepływa ponad całym językiem
  • tylna część grzbietu wznosi się stromo ku podniebieniu miękkiemu, tworząc zwarcie. Dochodzi do całkowitego zablokowania dostępu powietrza do jamy ustnej. Następuje rozwarcie, powietrze jest zasysane do wewnątrz w wyniku ssącego ruch krtani, co nadaje głosce charakterystyczny głuchy dźwięk.
  • wiązadła głosowe periodycznie drgają, spółgłoska ta jest dźwięczna

Warianty

Warianty obejmują typowe dla spółgłoski [ɡ] bardziej lub mniej miękkopodniebienne miejsce artykulacji.

Przykłady

Zobacz też

Linki zewnętrzne

Spółgłoska iniektywna miękkopodniebienna w języku sindhi