PROFILPELAJAR.COM

Mlask boczny nosowy dziąsłowy dźwięczny
	ǁ̃
Jednostka znakowa	ǁ̃
Unikod	U+01c1 U+0303
UTF-8 (hex)	c7 81 cc 83
	ŋǁ
Jednostka znakowa	ŋǁ
Unikod	U+014b U+01c1
UTF-8 (hex)	c5 8b c7 81
	ᵑǁ
Jednostka znakowa	ᵑǁ
Unikod	U+1d51 U+01c1
UTF-8 (hex)	e1 b5 91 c7 81
	Inne systemy
Kirshenbaum	nl!
	Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Mlask boczny nosowy dziąsłowy dźwięczny – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w niektórych językach naturalnych. W Międzynarodowym alfabecie fonetycznym oznaczany jest symbolem [ǁ̃], [ŋǁ] lub [ᵑǁ].

Artykulacja

W czasie artykulacji podstawowego wariantu [ŋǁ]:

modulowany jest prąd powietrza zasysanego powstały w wyniku różnicy ciśnień wytworzonej przy grzbiecie języka wzniesionym do góry, czyli artykulacja tej spółgłoski wymaga inicjacji ustnej i ingresji;
mimo iż dochodzi do zablokowania przepływu powietrza przez tor ustny jamą ustną, podniebienie miękkie jest opuszczone i powietrze uchodzi przez nos – jest to spółgłoska nosowa;
prąd powietrza w jamie ustnej przepływa ponad całym językiem lub przynajmniej powietrze uchodzi wzdłuż środkowej linii języka;
koniuszek języka i jego brzeżek kontaktuje się z górnymi dziąsłami, tworząc częściowe boczne zwarcie jak przy artykulacji [l]. Równocześnie grzbiet języka wznosi się stromo w kierunku podniebienia miękkiego i języczka, tworząc całkowite drugie zwarcie. W powstałej komorze dochodzi do powstania podciśnienia w wyniku „ssącego” ruchu języka do tyłu. Następuje przerwanie blokady dziąsłowej / bocznej, przy czym równocześnie powietrze jest zasysane do środka, co daje akustycznie charakterystyczny mlask;
więzadła głosowe drgają, jest to spółgłoska dźwięczna.