Smocza Przełączka

Trzy zęby Smoczej Grani widoczne między Smoczą Przełączką po lewej a Przełączką pod Popradzką Kopą po prawej
Państwo	Słowacja
Wysokość	2280 m n.p.m.
Pasmo	Tatry, Karpaty
Sąsiednie szczyty	Kogutek, Smocza Grań
Położenie na mapie Tatr Smocza Przełączka
Położenie na mapie Karpat Smocza Przełączka
49°10′19″N 20°05′10″E/49,171944 20,086111

Smocza Przełączka (słow. Dračia bránka, niem. Drachentörl, węg. Sárkány-kapu^[1], 2280 m n.p.m.) – przełączka w południowo-zachodniej grani Ciężkiego Szczytu, stanowiąca wąskie, głębokie wcięcie, oddzielające wierzchołek Ciężkiego Szczytu od Smoczej Grani. Mimo że najniżej położona i najszersza jest Przełączka pod Kopą Popradzką po drugiej stronie Smoczej Grani, to Smocza Przełączka jest najdogodniejszym połączeniem Kotlinki pod Wagą z Dolinką Smoczą. Na północnym wschodzie w grani Ciężkiego Szczytu wznosi się turnia Kogutek (Kohútik).

Na przełęcz nie prowadzi żaden szlak turystyczny. Droga dla taterników prowadzi od schroniska w poprzek kotliny po piargach do krótkiego, wąskiego żlebu spadającego ze Smoczej Przełączki, żlebem w górę na przełączkę.

Pierwsze wejścia:

• latem – Günter Oskar Dyhrenfurth i Hermann Rumpelt, 16 września 1906 r.,
• zimą – Alfred Martin oraz przewodnicy: Johann Breuer i Johann Franz (senior), 31 marca 1907 r.^[2]

Nazwa przełęczy pochodzi od Smoczego Stawu^[2].

• Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część IX. Waga – Szarpane Turnie. Warszawa: Sklep Podróżnika, 1992. Brak numerów stron w książce
• Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000. ISBN 83-01-13184-5. Brak numerów stron w książce