Slavko Osterc

Slavko Osterc
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 czerwca 1895
Veržej

Pochodzenie

słoweńskie

Data i miejsce śmierci

23 maja 1941
Lublana

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor

Multimedia w Wikimedia Commons

Slavko Osterc (ur. 17 czerwca 1895 w Veržeju, zm. 23 maja 1941 w Lublanie[1][2][3]) – słoweński kompozytor.

Życiorys

Studiował w Mariborze u Emerika Berana, następnie w latach 1925–1927 uczył się w konserwatorium w Pradze[1][2] u Karela Boleslava Jiráka, Vítězslava Nováka i Aloisa Háby[1][3]. Po ukończeniu studiów do 1939 roku pracował w Lublanie jako wykładowca konserwatorium, od 1939 do 1941 roku był natomiast profesorem akademii muzycznej[1].

Twórczość

W swojej twórczości sięgał po nowe prądy w muzyce[1][2]. Początkowo stosował tonalność, następnie przeszedł do atonalności i politonalności[1], eksperymentował też z muzyką ćwierćtonową[1][2]. Wczesne kompozycje Osterca utrzymane są w idiomie neoromantycznym, w późniejszych zwrócił się ku ekspresjonizmowi i formom neobarokowym, czerpał też inspiracje z folkloru[1]. Jako pierwszy twórca wprowadził do muzyki słoweńskiej cechującą się lapidarnością tzw. operę minutową[1].

Wybrane kompozycje

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])

Utwory orkiestrowe

  • Symfonia C-dur (1922)
  • Bagatele (1922)
  • Suita (1929)
  • Koncert na orkiestrę (1932)
  • Ouverture classique (1932)
  • Koncert na fortepian i instrumenty dęte (1933)
  • Passacaglia i chorał (1934)
  • 4 pièces symphoniques (1939)
  • poemat symfoniczny Mati (1940)
  • Nokturn na smyczki (1940)

Utwory kameralne

  • 2 kwartety smyczkowe (I 1927, II 1934)
  • Sonata na 2 klarnety (1929)
  • Suita na skrzypce i fortepian (1932)
  • Kwintet dęty (1932)
  • Sonata na saksofon (1935)
  • Sonata na wiolonczelę i fortepian (1941)

Utwory fortepianowe

  • Preludium i fuga na fortepian ćwierćtonowy (1929)
  • Toccata (1934)
  • 4 miniatury (1938)
  • Fantaisie chromatique (1940)

Utwory wokalno-instrumentalne

  • Usta so mi bila nema na głos i fortepian (1924)
  • Procesija na głos i fortepian (1934)
  • Male pesmi za Ireno na sopran i zespół kameralny (1935)

Opery

  • Salome (1919–1930)
  • Krst pri Savici (1921)
  • Iz komične opere (1928, wyst. Lublana 1928)
  • Krog s kredo (1928–1929)
  • Dandin v vicah (1930)
  • Medea (1930, wyst. Lublana 1932)

Balety

  • Iz satanovega dnevnika (1924)
  • Maska rdeče smrti (1930)
  • Iluzije (1938–1940)

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 7. Część biograficzna n–pa. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2002, s. 229. ISBN 978-83-224-0808-7.
  2. ↑ a b c d e Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2674. ISBN 0-02-865529-X.
  3. ↑ a b The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 656. ISBN 0-674-37299-9.