Leży na skraju Puszczy Białej. Miejscowość zajmuje podnóże skarpydolinyrzekiNarwi, od której odgradza ją rozległe bagno Pulwy. Wyjątkiem jest położone na skarpie Zagórze.
W latach 1921–1931 wieś leżała w województwie białostockim, w powiecie ostrowskim, w gminie Długosiodło.
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku wieś zamieszkiwało 466 osób, 427 było wyznania rzymskokatolickiego, 1 prawosławnego a 38 mojżeszowego. Jednocześnie 436 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową a 30 żydowską. Było tu 85 budynków mieszkalnych[8]. Miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej w Porządzie. Podlegała pod Sąd Grodzki w Ostrowie i Okręgowy w Łomży; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Długosiodle[9].
W wyniku agresji III Rzeszy na Polskę we wrześniu 1939 wieś znalazła się pod okupacją niemiecką i przez cały okres jej trwania wchodziła w skład Landkreis Ostenburg Regierungsbezirk Zichenau (rejencja ciechanowska)[10].
„Zośka” był jedynym poległym ze strony polskiej w czasie walki. Ponadto w jej trakcie oraz przed nią łącznie 3 osoby zostały lekko ranne. Strażnica została zdobyta i zniszczona, licząca prawdopodobnie ok. 10 ludzi załoga zginęła lub ratowała się ucieczką z wyjątkiem zastępcy dowódcy nazwiskiem Adolf Królczyk, który dostał się w ręce polskich żołnierzy i darowano mu życie. Uratował on następnie wieś przed pacyfikacją. Odsiecz z sąsiedniej strażnicy w Porządziu wpadła w zasadzkę miejscowego oddziału Armii Krajowej i po stracie kilku zabitych oraz rannych wycofała się. Niemcy aresztowali jednak później trzech miejscowych chłopów, którzy udzielili dywersantompodwód, a następnie mimo ostrzeżenia zbyt wcześnie wrócili do domów, oraz krewnego dwóch z nich. Wszyscy czterej zostali zamordowani[11].
Z Sieczych pochodzili najlepsi cieśle na całych Kurpiach. Ich dziełem jest wyjątkowo cenny zespół domów drewnianych[12]. Wyróżnia je oryginalność i pomysłowość dekoracji oraz częste występowanie detalu o charakterze religijnym. Zespół ten nie jest jednak prawdopodobnie w żaden sposób chroniony, a od kilku lat ulega szybkiej likwidacji. Zastępują go standardowe domy murowane, w tym także architektura typu willi przedmiejskich, wyróżniająca się niedopasowaniem do otaczającego budownictwa oraz pejzażu naturalnego. Przybywa też domków letnich, przy czym o ile najstarszy z nich, powstały dawniej, wzorowany był na miejscowej architekturze, to nowych obiektów tego typu nikt już w tym stylu nie buduje.
↑ abRozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
↑Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. T. 5, województwo białostockie, 1924, s. 61.
↑Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 250.