Siarczek miedzi(II), CuS – nieorganiczny związek chemiczny, sól siarkowodoru i miedzi na II stopniu utlenienia. Występuje w przyrodzie jako ciemnoniebieski minerał kowelin.
Otrzymywanie
Najczystszy CuS jest otrzymywany z pierwiastków. Konieczny do tego proszek miedziany powinien być otrzymany przez pirolizę szczawianu miedzi(II). W pierwszym etapie, zachodzącym w temperaturze pokojowej do proszku miedzianego dodaje się rozcieńczony roztwór siarki w CS
2. Powstaje wówczas Cu
2S[2]:
- 2Cu + S → Cu
2S
Następnie mieszaninę przenosi się do reaktora, dodaje nadmiar siarki, zamyka hermetycznie i ogrzewa parą przez kilka godzin, uzyskując docelowy związek[2]:
- Cu
2S + S → 2CuS
Produkt sączy się, przemywa CS
2 i suszy próżniowo[2].
CuS można też otrzymać poprzez strącanie z roztworu soli miedzi(II) za pomocą siarkowodoru:
- Cu2+
+ H
2S → CuS↓ + 2H+
Tak uzyskany związek jest jednak niejednolity[2].
Właściwości
Nie rozpuszcza się w wodzie ani w etanolu. Roztwarza się w wodnym roztworze amoniaku, tworząc związki kompleksowe. Na wilgotnym powietrzu utlenia się do CuSO
4. Gwałtownie reaguje z silnymi kwasami oraz silnymi utleniaczami[4][5].
Przypisy
- ↑ a b Copper(II) sulfide, [w:] GESTIS-Stoffdatenbank [online], Institut für Arbeitsschutz der Deutschen Gesetzlichen Unfallversicherung, ZVG: 003320 [dostęp 2022-06-24] (niem. • ang.).
- ↑ a b c d e f g O.O. Glemser O.O., H.H. Sauer H.H., Copper(II) Sulfide, [w:] Handbook of Preparative Inorganic Chemistry, GeorgG. Brauer (red.), wyd. 2, t. 2, New York–London: Academic Press, 1965, s. 1017–1018 .
- ↑ CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M.W.M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, s. 4-60, ISBN 978-1-4987-5429-3 (ang.).
- ↑ Copper(II) sulfide, [w:] PubChem [online], United States National Library of Medicine, CID: 14831 [dostęp 2022-06-24] (ang.).
- ↑ Copper(II) sulfide [online], karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, numer katalogowy: 450820 [dostęp 2022-06-23] . (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
