Scipio del Campo – rodzina włoska przybyła do Rzeczypospolitej z Włoch, osiadła na Ukrainie, Białorusi i w Galicji. Piotr del Campo o przydomku „Scipio” był gubernatorem księstwa Bari we Włoszech. Jako marszałek królowej Bony, przybył w jej orszaku w 1518 r. do Polski. Jego potomkowie osiedli na Litwie, gdzie weszli w posiadanie dóbr na terenie Grodzieńszczyzny[1]. W kolejnych pokoleniach część z nich osiadła na Ukrainie.
Helena Grotowska z domu Scipio del Campo – pracownik Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, lektor języka włoskiego na Uniwersytecie Łódzkim, żona prof. dr. Mariana Grotowskiego;
ks. prałat Józef Scipio del Campo – inicjator budowy kościoła i cmentarza w Kraśniku, niezrealizowanie skutkowało powojennymi wydarzeniami w tej miejscowości;
ks. Władysław Bukowiński (1904–1974) – syn Cypriana Józefa Bukowińskiego i Jadwigi z d. Scipio del Campo.
↑Z racji osiedlenia się w owym czasie na Litwie od rodziny nigdy nie był wymagany w okresie staropolskim dowód szlachectwa, ani też nigdy nie musieli starać się o uzyskanie indygenatu. Rodzina uchodziła za szlachtę i za taką była przyjmowana. Z czasem w 2 poł. XVIII w. pojawił się przed nazwiskiem tytuł hrabiowski, na którego uzasadnienie brak dowodów.
.jpg)
