Pierwsze domy w wiosce Obbrussel (pl. Górna Bruksela) zostały zbudowane między VII i XI wieku w pobliżu Altitude Cent(Hoogte Honderd), jednego z najwyższych wzniesień na terenie Brukseli, obecnie część gminy Forest. W 1216 roku w następstwie silnego wyżu demograficznego w okolicy, opactwo Forest zaakceptowało utworzenie samodzielnej parafii Obbrussel. Ta niezależność trwała tylko przez następne osiemdziesiąt lat, po których administracja wsi została przeniesiona do Brukseli. W XVI wieku Obbrussel składała się z 41 domostw.
W 1670 roku na zlecenie rządu hiszpańskiego, hrabia Monterey Juan Domingo de Zuñiga y Fonseca zbudował fort w Obbrussel jako część fortyfikacji Brukseli, aby chronić miasto przed ewentualnymi atakami. Ukończony w 1675 roku fort został rozebrany w następnym stuleciu, by ustąpić miejsca kilku ważnym drogom oraz rozrastającemu się miastu.
Od rewolucji francuskiej do XX wieku
Pod panowaniem francuskim, 31 sierpnia 1795 roku zmieniono nazwę wsi na obecną, która pochodzi od jej patrona świętego Idziego. Cztery lata później miejscowość znowu odzyskała niepodległość i posiadała wtedy własnego burmistrza oraz radę miejską. W 1830 roku Bruksela stała się stolicą nowo utworzonego państwa Belgii. W rezultacie Saint-Gilles znana od wieków z uprawy kapusty przeszła bezprecedensowy rozwój. Populacja wzrosła z ok. 2500 mieszkańców w roku 1800, do ponad 33 000 w 1880 roku, aż do rekordowego poziomu 60 000 w 1910 roku.
.jpg)
.svg){kind=logo}