W 1794 roku żołnierze rewolucji francuskiej postanowili rozdzielić trzy leśne wioski Auderghem (Oudergem), Watermael(Watermaal) i Boitsfort(Bosvoorde), które były od wieków jedną jednostką, na trzy różne gminy. W 1811 roku Napoleon postanowił zjednoczyć trzy wsie za pomocą cesarskiego dekretu w jedną jednostkę administracyjną. Ale Auderghem został wycofany z tego związku w akcie królewskim, pozostawiając Watermael-Boitsfort oddzielną gminą. W 1863 roku Auderghem stał się samodzielną gminą z 1600 mieszkańcami.
Wraz z budową linii kolejowej łączącej Brukselę i Tervuren, jak również zbudowany w 1910 roku Boulevard du Souverain(Vorstlaan) nastąpił gwałtowny rozwój gminy a populacja szybko rosła.
Dużą część gminy zajmuje brukselski las miejski Forêt de Soignes(Zoniënwoud). Na skraju lasu znajduje się założone w 1367 roku opactwo augustianów Rouge-Cloître(Rood-Klooster) oraz zamek Valduc. Zamek ten jest wykorzystywany przez rząd belgijski do spotkań i przyjęć, a w latach 50. XX wieku pracowano tu nad Traktatami rzymskimi.