Ryszard Kierczyński
Ryszard Kieliszczyk
Ryszard Kierczyński (w 1935)
Imię i nazwisko
Ryszard Kieliszczyk
Data i miejsce urodzenia
3 marca 1902 Warszawa
Data i miejsce śmierci
22 lipca 1971 Warszawa
Zawód
aktor
Współmałżonek
Maria Garbowska-Kierczyńska
Lata aktywności
1924–1969
Odznaczenia
Ryszard Kierczyński , właśc. Ryszard Kieliszczyk (ur. 3 marca 1902 w Warszawie , zm. 22 lipca 1971 tamże) – polski aktor teatralny i telewizyjno -filmowy .
Życiorys
Urodził się w rodzinie Tomasza (zm. 1934), robotnika, i Bronisławy (zm. 1956) Kieliszczyków. Ukończył szkołę średnią w Warszawie w 1919 roku, następnie studiował socjologię w Wolnej Wszechnicy Polskiej . Działał w harcerstwie , będąc drużynowym jednej z drużyn warszawskich[1] . W czasie studiów działał w Bratniej Pomocy (w 1923 roku był członkiem zarządu BP WWP[2] , a w 1924 roku – prezesem zarządu BP na WWP[3] ), w 1921 roku ochotniczo wyjechał na Górny Śląsk , aby wziąć udział w III powstaniu śląskim [4] .
W 1924 roku wstąpił do Instytutu Reduty i pozostał tam do 1926 roku. W 1925 roku występował ze swym teatrem m.in. w Białymstoku [5] , Wilnie [6] i w Dyneburgu (wtedy Dźwińsku)[7] . W sezonie 1926/1927 występował w Teatrze Miejskim w Łodzi.
Od września 1927 roku zaczął używać nazwiska Kierczyński.
Grób Marii Garbowskiej i Ryszarda Kierczyńskiego na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie W latach 1927–1929 występował w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie , w latach 1929–1931 grał w lwowskim Teatrze Miejskim, a w roku 1931 – w warszawskim Teatrze Melodram, natomiast w latach 1931–1934 w Teatrze Narodowym i Letnim w Warszawie. W latach 1934–1937 występował w Teatrze Polskim w Poznaniu . W sezonie 1937/1938 występował w Teatrze Miejskim w Bydgoszczy , a w sezonie 1938/1939 – znów w Teatrze Polskim w Poznaniu.
W czasie okupacji pracował jako kelner w kawiarni artystycznej „Gospoda Włóczęgów”, brał czynny udział w ruchu konspiracyjnym, występował również w jawnych teatrach w Warszawie: Wesoła Banda (1940–1941), Komedia (1943), Nowe Miniatury (1943)[8] .
Po wojnie w sezonie 1945/1946 ponownie występował w zespole Teatru Nowego w Poznaniu, w latach 1946–1949 – w zespole Miejskich Teatrów Dramatycznych w Warszawie . W latach 1949–1953 występował w Teatrze Narodowym, 1953 roku w Teatrze Nowej Warszawy, a w sezonie 1953/1954 – w Teatrze im. Stefana Jaracza w Olsztynie . Potem wrócił do Warszawy i występował w latach 1954–1957 w Teatrze Ateneum , a w 1957 roku ponownie w Teatrze Młodej Warszawy i 1957–1968 w Teatrze Klasycznym . Od 1950 roku występował także w słuchowiskach Teatru Polskiego Radia .
19 stycznia 1955 roku na wniosek Ministra Kultury i Sztuki został odznaczony Medalem 10-lecia Polski Ludowej [9] .
Dwukrotnie żonaty z aktorkami. Jego pierwszą była aktorka Zofia Barwińska , drugą – Maria (Marianna) Garbowska . Miał dwoje dzieci.
Zmarł w Warszawie, pochowany w grobie rodzinnym na cmentarzu Bródnowskim (kwatera 19E-II-9)[10] .
Ważniejsze role teatralne, filmowe i telewizyjne
Role teatralne
1926–1927 w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie
1934–1937 w Teatrze Polskim w Poznaniu
po 1945 roku:
Merrick w Głęboko sięgają korzenie
Anderson w Roxy
Bogucki w Pannie Maliczewskej
Agent w Dziwaku N. Hikmeta
Wójcik w Maturzystach
Bankier w Pojedynku J. Galsworthy'ego
Harrison Howell w Daj buzi, Kate w Teatrze Komedia w Warszawie (w 1957)
Leonard Clement w Diable na plebanii
Gingo w Bezimiennej gwieździe
Komisarz w Ostatniej nocy
Sędzia w Mieczu Damoklesa
Lukullus w Tymonie Ateńczyku
Miernikow w Wassie Żeleznowej
Doktor w Samuelu Zborowskim J. Słowackiego.
Role filmowe i telewizyjne
w Księżnej Łowickiej (film fabularny, 1932)
rewolucjonista na zebraniu w Córce generała Pankratowa (film fabularny w 1934)
w Maturzystach (spektakl telewizyjny w 1955)
Ojciec Rene w Pod wesołym młynem (spektakl telewizyjny w 1958)
Cotard w Dwóch rurkach z kremem (spetakl telewizyjny w 1958)
w Szpiegu (spektakl telewizyjny w 1959)
w Lokatorach domku z kart (spektakl telewizyjny w 1962)
urzędnik stanu cywilnego w Smarkuli (film fabularny w 1963)
Ojciec w Maturzystach (spektakl telewizyjny w 1964)
Pan Pinchard w Dudku (spektakl telewizyjny w 1964)
w Dokotrze Judymie (spektakl telewizyjnyw 1964)
w Imieninach pana dyrektora (spektakl telewizyjny w 1965)
w Niebezpiecznych ścieżkach (spektakl telewizyjny w 1969)
Przypisy
↑ Tomasz T. Piskorski Tomasz T. , Pamiętniki, zeszyt 116 (1921) , Warszawa: Archiwum Akt Nowych . Brak numerów stron w książce
↑ Tomasz T. Piskorski Tomasz T. , Pamiętniki, zeszyt 146 (1923) , Warszawa: Archiwum Akt Nowych . Brak numerów stron w książce
↑ Tomasz T. Piskorski Tomasz T. , Pamiętniki, zeszyt 173 (1924) , Warszawa: Archiwum Akt Nowych . Brak numerów stron w książce
↑ Tomasz T. Piskorski Tomasz T. , Pamiętniki, zeszyt 108 (1921) , Warszawa: Archiwum Akt Nowych . Brak numerów stron w książce
↑ Tomasz T. Piskorski Tomasz T. , Pamiętniki, zeszyt 204 (1925) , Warszawa: Archiwum Akt Nowych . Brak numerów stron w książce
↑ Tomasz T. Piskorski Tomasz T. , Pamiętniki, zeszyt 206 (1925) , Warszawa: Archiwum Akt Nowych . Brak numerów stron w książce
↑ Tomasz T. Piskorski Tomasz T. , Pamiętniki, zeszyt 209 (1925) , Warszawa: Archiwum Akt Nowych . Brak numerów stron w książce
↑ U Aktorek [online], uaktorek.dev.com.pl [dostęp 2023-12-15] .
↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki - wskazany jako Kieliszczyk-Kierczyński Ryszard .
↑ Cmentarze Bródzieńskie [online], brodnowski.grobonet.com [dostęp 2023-12-15] .
Linki zewnętrzne
Identyfikatory zewnętrzne: