Głównym wątkiem utworu jest walka o rodzinny spadek. Prawowitym spadkobiercą jest tytułowy bohater - Damazy Żegota, człowiek nieskazitelnie uczciwy, uosabiający staropolski ideał szlachcica. Intrygi przeciwko niemu knuje szwagierka Żegocina ze swym siostrzeńcem Sewerynem i rejentem Bajdalskim. Pan Damazy wykrywa podstęp i otrzymuje cały spadek, którym rozporządza w następujący sposób: połowę przekazuje Żegocinie a połowę narzeczonemu swej córki, Antoniemu. Tych zaś dwoje wyposaża ubogą i poniewieraną krewną - Mańkę.[2][4][5][6]
↑ abJaninaJ.GarbaczowskaJaninaJ., Pan Damazy. Komedia konkursowa w 4 aktach., [w:] Literatura polska. Przewodnik encyklopedyczny. T. 2, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1987, s. 136.
↑Iskier przewodnik teatralny (1964) podaje Warszawę jako miejsce prapremiery utworu.
↑JaninaJ.GarbaczowskaJaninaJ., Wstęp, [w:] JózefJ.Bliziński, Pan Damazy, Wyd. 3, Wrocław-Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich - Wydawnictwo, 1956, s. VII.
↑JaninaJ.GarbaczowskaJaninaJ., O komediopisarstwie Józefa Blizińskiego, [w:] JózefJ.Bliziński, Komedie, Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1967, s. 17-23.
↑N.N.B.N.N., Pan Damazy, [w:] StefanS.Marczak-Oborski, Iskier przewodnik teatralny, Warszawa: Iskry, 1964, s. [511]-512.