Po przeprowadzce z rodzicami do Krakowa ukończył Gimnazjum św. Anny. Studia odbył w latach 1893-1898 na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Po uzyskaniu doktoratu wszech nauk lekarskich w 1899 pracował w Klinice Chorób Wewnętrznych jako elew oraz na Oddziale Chirurgicznym Szpitala św. Łazarza. W 1900 Odo Bujwid zaproponował mu asystenturę przy Katedrze Higieny i Bakteriologii Wydziału Lekarskiego
Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1902 wziął udział w ekspedycji do Baku, wysłanej w celu badania rzeki Kury, zajął się tam badaniami nad wścieklizną. Wyniki swoich badań opublikował i na tej podstawie w 1907 uzyskał habilitację z bakteriologii. Przez rok pracował naukowo w Paryżu i wielu innych miastach[1]. W czasie I wojny światowej brał udział w pracach, powołanego przez biskupa Adama Stefana Sapiehę, Książęco-Biskupiego Komitetu Pomocy dla Dotkniętych Klęską Wojny. W 1915 został mianowany bezpłatnym profesorem nadzwyczajnym bakteriologii i higieny Uniwersytetu Jagiellońskiego i przejął wykłady po profesorze Bujwidzie. Pod koniec 1919 przeniósł się do Warszawy, gdzie jako profesor zwyczajny bakteriologii przez 24 lata
pełnił funkcję kierownika Katedry Serologii i Mikrobiologii Uniwersytetu Warszawskiego.
Opublikował wiele prac z zakresu serologii oraz bakteriologii (m.in. Surowice i szczepionki[2]). Napisał pracę o wściekliźnie. Przeprowadzał na sobie doświadczenia z żywym zarazkiem[1]. Prowadził działalność dydaktyczną, wychowawczą i społeczną wśród młodzieży akademickiej, od 1930 członek czynny Polskiej Akademii Umiejętności[3]. W 1938 odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[4]. Do 1939 był prezesem Komitetu Instytutu Radowego im. Marii Skłodowskiej-Curie[5].
Po wybuchu drugiej wojny światowej, pełniąc nadal (mimo likwidacji przez Niemców Komitetu) funkcję prezesa Komitetu Instytutu Radowego, ukrył rad przed Niemcami. W czasie okupacji pracował jako zwykły lekarz w pracowni bakteriologicznej Szpitala Dzieciątka Jezus. Organizował również konspiracyjne wykłady bakteriologii. Zmarł 29 marca 1943 w Warszawie (po przebiciu wrzodu żołądka, na który od lat cierpiał)[1]. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 345 wprost-1-5)[6].
