Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

Rezerwat przyrody Buczyna Piotrowicka

Rezerwat Buczyna Piotrowicka
rezerwat leśny
Państwo

 Polska

Mezoregion

Wysoczyzna Lubińska

Data utworzenia

2002

Powierzchnia

171,21 ha

Położenie na mapie gminy Gromadka
Mapa konturowa gminy Gromadka, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Buczyna Piotrowicka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Buczyna Piotrowicka”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Buczyna Piotrowicka”
Położenie na mapie powiatu bolesławieckiego
Mapa konturowa powiatu bolesławieckiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Buczyna Piotrowicka”
Ziemia51°30′10″N 15°41′46″E/51,502778 15,696111

Rezerwat przyrody „Buczyna Piotrowicka” – leśny rezerwat przyrody znajduje się na terenie powiatu bolesławieckiego, w gminie Gromadka, w północnej części Borów Dolnośląskich[1].

Obszar chroniony został utworzony Rozporządzeniem Wojewody Dolnośląskiego z dnia 21 lutego 2002 r. w celu zachowania ze względów przyrodniczych, naukowych, dydaktycznych i krajobrazowych lasów grądowych, łęgowych i olsów z bogatą i unikalną florą[2].

Teren rezerwatu obejmuje drzewostan budowany przez dwa siedliska przyrodnicze: kwaśną buczynę niżową i żyzną buczynę sudecką. Stwierdzono tu 213 gatunków roślin naczyniowych, w tym część stanowią taksony chronione i rzadkie, m.in. wawrzynek wilczełyko, jęczmieniec zwyczajny, żywiec dziewięciolistny, żywiec cebulkowy i kostrzewa leśna[3].

Teren rezerwatu ze względu na wiek drzewostanu i duże nagromadzenie martwego drewna jest ostoją mykoflory i chrząszczy saproksylicznych. Z rzadkich grzybów odnaleziono tu owocniki monetki, soplówki i smoluchy bukowej. Wśród występujących tu owadów stwierdzono dwa gatunki bardzo rzadkie, reliktowe i wskaźnikowe lasów pierwotnych: bogatka Dicerca berolinensis i sprężka Stenagostus rhombeus. Występuje tu też pachnica dębowa, jelonek rogacz i zacnik kropkowany. Bogata fauna bezkręgowa rezerwatu obejmuje dodatkowo 19 gatunków ślimaków[3].

Obecność rozległych starych drzewostanów sprawia, że teren rezerwatu jest lęgowiskiem rzadkich dziuplaków: sóweczki[1], muchołówki białoszyjej, muchołówki małej, dzięcioła średniego i czarnego oraz siniaka[3], gatunków szczególnie chronionych (wymienianych w Załączniku I Dyrektywy Ptasiej). Dziuple drzew zamieszkuje też mały, chroniony ssak – popielica[3].

Rezerwat „Buczyna Piotrowicka” graniczy od zachodu z bliźniaczym rezerwatem „Buczyny Szprotawskie” znajdującym się w województwie lubuskim[1].

Rezerwat położony jest poza szlakami turystycznymi i nie jest udostępniony do zwiedzania[3].

Przypisy

  1. a b c Grzegorz Rąkowski, Małgorzata Walczak, Małgorzata Smogorzewska, Rezerwaty przyrody w Polsce Południowej : monografia, Warszawa: Dział Wydawnictw Instytutu Ochrony Środowiska, 2007, s. 17, ISBN 978-83-60312-75-9, OCLC 749690872.
  2. GDOŚ, Przeglądanie danych - Rezerwat przyrody Buczyna Piotrowicka [online], crfop.gdos.gov.pl [dostęp 2018-01-27].
  3. a b c d e Halina Liberacka i inni, Rezerwaty przyrody województwa dolnośląskiego, Wrocław: Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska, 2017, ISBN 978-83-64233-26-5, OCLC 995458161.
Kembali kehalaman sebelumnya

Lokasi Pengunjung: 3.14.255.151