PROFILPELAJAR.COM

*Umeå rådhus*
	; Ratusz widoczny od strony rzeki Ume
Państwo	Szwecja
Miejscowość	Umeå
Adres	Rådhustorget
Typ budynku	Ratusz
Styl architektoniczny	Neorenesans holenderski
Architekt	Fredrik Olaus Lindström
Ukończenie budowy	1890
	Położenie na mapie Västerbotten Umeå rådhus
	Położenie na mapie Szwecji Umeå rådhus
	63°49′30″N 20°15′46″E/63,825000 20,262778
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ratusz w Umeå – neorenesansowy budynek w szwedzkim mieście Umeå. Ratusz został zbudowany w miejsce poprzedniego ratusza, który spłonął w pożarze miasta w 1888. Budynek został zaprojektowany przez architekta ze Sztokholmu, Frederika Olausa Lindströma. W swoim nowym planie miejskim Lindström umieścił nowy ratusz przy brzegu rzeki z fasadą skierowaną na południe w stronę przystani na rzece Ume.

Historia

Pierwszy ratusz

W XVII wieku Umeå posiadała niewiele publicznych budynków: kościół, szkołę i ratusz^[2]. Ratusz znajdował się na północy Rådhustorget (Placu Ratuszowego)^[3] i był miejscem posiedzeń sądu i administracji miasta^[2]. Budynek nie posiadał żadnych pięter i był wyposażony w trzy okna po stronie Rådhustorget i wysoki czterospadowy dach ze szczytem, wykończony latarnią^[3].

Drugi ratusz

Podczas III wojny północnej miasto zostało parokrotnie spalone przez Rosjan. Po zawarciu pokoju w Nystad w 1721 zbudowano nowy ratusz na północy Placu Ratuszowego^[4]. Nowy ratusz posiadał jedno piętro z małą wieżą z zegarem wybijającym godziny. Na parterze znajdowała się tawerna i loch. Na pierwszym piętrze znajdowała się sala balowa i mniejsza sala spotkań^[4] Zachodnia część budynku posiadała dwa pokoje, które były wykorzystywane w celach edukacyjnych^[5].

Trzeci ratusz

Nowy, większy, jednopiętrowy ratusz został zbudowany w 1814 na północy Placu Ratuszowego. Główna fasada była skierowana na południe. Budynek został zaprojektowany przez Samuela Enandera^[6]. Według szwedzkiego prawa budowlanego z 1776 budynki publiczne powinny być budowane z kamienia, jednakże Umeå została zwolniona z tego wymagania i nowy ratusz został zbudowany z drewna^[6].

Na parterze znajdowała się miejska piwnica, pokoje licytacyjne i izba zatrzymań. Na piętrze znajdowały się duża hala, pokoje do rozmów i atrium po wschodniej stronie i hala magistratu miasta po zachodniej stronie^[6].

Nowy projekt

W połowie XIX wieku rozwój gospodarczy w Umeå pozwolił na renowację miejskich budynków. Ratusz został wyposażony w białą boazerię, a fasada otrzymała sześć pilastrów zaprojektowanych w stylu doryckim^[7]. W 1880 do ratusza przeniesiono stację telegrafową^[8].

Czwarty ratusz

Fredrik Olaus Lindström, który w latach 1889-90 zaprojektował kościół farny, został poproszony o zaprojektowanie nowego ratusza w Umeå. Lindström, projektując, inspirował się holenderskim neorenesansem, który pozwalał na pewną asymetrię^[9]. Większość wież miała różne wysokości i kształty. Fasada, natomiast, została zbudowana z czerwonej cegły. Portale, zabezpieczenia okien i inne detale zostały zbudowane wykorzystując lekki piaskowiec. Z powodu cięć w budżecie, część budynku została wybudowana wykorzystując tańsze materiały, jak żeliwo pomalowane farbą olejną w pasującym kolorze^[10].

Ogromny nacisk położono na okolice ratusza. Wybudowaną nową esplanadę prowadzącą z ratusza na północ oraz pobliski park zlokalizowany przy brzegu rzeku^[11].

Popiersie Gustawa II Adolfa

Pomiędzy ulicą Storgatan (szw. dosł. Ulica Wielka) i schodami do południowej części ratusza znajduje się popiersie Gustawa II Adolfa, założyciela miasta Umeå. Popiersie wykonane zostało z brązu i umieszczone na granitowym cokole. Na cokole znajduje się medalion z monogramem GARS (Gustavus Adolphus Rex Sueciae). Popiersie zostało wykonane przez artystę Otto Strandmana, a całkowita wysokość popiersia wynosi około 3 metry. Statua została odsłonięta 20 sierpnia 1924 podczas obchodów trzystulecia istnienia Pułku Piechoty Västerbotten Armii Szwedzkiej^[12].

Wnętrze

Korytarz wejściowy od strony placu Rådhustorget
Schody na piętro

Przypisy

↑ Umeå kn, UMEÅ 6:2 (F.D. RÅDHUSET) RÅDHUSET, UMEÅ. Riksantikvarieämbetet. [dostęp 2014-04-01].
↑ ^a ^b Eriksson (1975), s. 37
↑ ^a ^b Eriksson (1975), s. 19
↑ ^a ^b Eriksson (1975), s. 38
↑ Eriksson (1975), s. 55
↑ ^a ^b ^c Eriksson (1975), s. 40
↑ Eriksson (1975), s. 42
↑ Eriksson (1975), s. 103
↑ Eriksson (1975), s. 171
↑ Eriksson (1975), s. 173
↑ Eriksson (1975), s. 143
↑ Sculpture Guide Umeå. Västerbottens konstförening, 2006, s. 30–31. ISBN 978-91-631-8462-8.