PROFILPELAJAR.COM

Radamel Falcao
	; Radamel Falcao podczas MŚ 2018
Pełne imię i nazwisko	Radamel Falcao García Zárate
Data i miejsce urodzenia	10 lutego 1986 ; Santa Marta
Wzrost	177 cm
Pozycja	napastnik
	Informacje klubowe
Klub	Millonarios FC
Numer w klubie	9
Kariera juniorska
Lata	Klub
2001–2005	River Plate
Kariera seniorska
Kariera reprezentacyjna
	↑ Aktualne na: koniec sezonu 2022/2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ; ↑ Aktualne na: 28 marca 2023. ;
Dorobek medalowy
	Copa América
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Radamel Falcao García Zárate (ur. 10 lutego 1986^[1] w Santa Marta) – kolumbijski piłkarz, występujący na pozycji napastnika w kolumbijskim klubie Millonarios FC oraz w reprezentacji Kolumbii. Uczestnik Mistrzostw Świata 2018 oraz Copa América 2011, 2015 i 2019.

O piłkarzu

Radamel woli, gdy koledzy z boiska wołają na niego Falcao, gdyż jest to imię, którym posługuje się na co dzień, bądź po prostu El Tigre – bo taki ma przydomek^[2]. Falcao jest dynamicznym napastnikiem, posiadającym niezwykłe umiejętności i siłę. Jego ojciec, Radamel Garcia, również był piłkarzem i grał zawodowo jako obrońca, był reprezentantem Kolumbii. Swe imię zawdzięcza słynnemu Brazylijczykowi z lat 80. Radamel jest pobożny i przewodniczy w młodzieżowych grupach katolickich „Locos Por Jesus” i „Atletas de Cristo”.

Początki

Jako młody chłopiec zapisał się do kolumbijskiej szkółki piłkarskiej, a jeszcze wcześniej trenował w młodzieżowym klubie Bogota's Millonarios. W wieku 15 lat podczas jednego z meczów reprezentacji U-17 został odkryty przez River Plate i niedługo później już związał się z klubem. Zanim podpisał pierwszy profesjonalny kontrakt z drużyną River Plate, zaczął studia dziennikarskie na Uniwersytecie Palermo w Buenos Aires.

Kariera

Początki kariery i pierwsze sukcesy

W wieku 18 lat, kiedy debiutował w pierwszej drużynie River Plate, zdobył dwa gole. Falcao bardzo szybko zdobył ogromną popularność zdobywając siedem goli w siedmiu pierwszych spotkaniach. Niestety w 2005 roku przytrafiła mu się kontuzja kolana, która później spowodowała, że zawodnik raził swoją nieskutecznością.

Do prawidłowej kondycji udało mu się dojść wiosną 2007 roku. Zgodnie z obietnicą, zdobył kilka ważnych bramek dla swojej drużyny, a jedną z ważniejszych było trafienie 27 września w meczu przeciwko Botafogo. Dzięki tej bramce River Plate awansował do ćwierćfinału Copa Sudamericana – a nota bene jego drużyna grała w 9 po tym, jak arbiter wyrzucił dwóch piłkarzy. Falcao zdobył także bramkę w słynnych derbach z Boca Juniors, a miało to miejsce w październiku 2007. Jest także reprezentantem swojej drużyny narodowej i grał przeciwko Brazylii czy Wenezueli w ramach eliminacji Mistrzostw Świata 2010.

Opierając się na jego występach w 2007 roku, jeden z dzienników w Montevideo wybrał go do prestiżowej „jedenastki Ameryki Południowej”.

Grając pod wodzą Diego Simeone wygrał pierwsze trofeum Clausura 08, a miało to miejsce 22 czerwca 2008 roku. Simone stosuje formację 4-2-3-1 i to właśnie Falcao jest tym najbardziej wysuniętym napastnikiem wspomaganym przez trójkę ofensywnych pomocników. Ponadto może się pochwalić jedenastoma trafieniami na wiosnę (6 w lidze i 5 w Copa Libertadores). Został królem strzelców sezonu 2007-08, mając na koncie 19 goli w 35 meczach.

W latach 2009–2011 występował w FC Porto. W sezonie 2009/2010 klub zajął trzecie miejsce w lidze, do ligowego króla strzelców Falcao zabrakło jednego gola. W finale Pucharu Portugalii Falcao zdobył bramkę dającą Porto zwycięstwo 2:1, sam został najlepszym strzelcem edycji z 5 golami. W następnym sezonie Porto wygrało potrójną koronę zdobywając Mistrzostwo i Puchar kraju oraz wygrywając Ligę Europy. W finale o Puchar Ligi Europy UEFA rozegranego 18 maja 2011 w Dublinie z SC Bragą Falcao strzelił w 44. minucie jedynego zwycięskiego gola meczu.

Atlético Madryt

18 sierpnia 2011 roku przeszedł do Atlético Madryt za 40 milionów euro^[3]. 9 maja 2012 wygrał z Atlético Ligę Europejską w sezonie 2011/2012. W finale z Athletikiem Bilbao w Bukareszcie zdobył dwie bramki; stał się zarazem pierwszym graczem w historii, który wygrał to trofeum dwa razy z rzędu, zostając jednocześnie drugi raz z rzędu królem strzelców rozgrywek. 31 sierpnia 2012 wygrał dla Atlético Superpuchar Europy, pokonując zwycięzcę Ligi Mistrzów Chelsea F.C.. W meczu, który odbył się w Monako, zdobył klasycznego hat-tricka strzelając trzy bramki w pierwszej połowie spotkania. Obrońcy trofeum odpadli z Ligi Europy 2012/2013 już w 1/16 finału z Rubinem Kazań, po porażce 0:2 u siebie, Falcao strzelił jedyną bramkę w wyjazdowym meczu rewanżowym. Dzięki skuteczności Kolumbijczyka w La Lidze Atlético od 3. do 26. kolejki zajmowało drugą pozycję w tabeli, utraconą po słabszej serii w 2013 na rzecz Realu Madryt, klub skończył sezon na 3. miejscu, najwyższej pozycji od wywalczenia mistrzostwa w 1996. Falcao strzelił po jednym golu w ćwierćfinale i półfinale Pucharu Króla z Realem Betis i Sewillą. W finale Copa del Rey 17 maja 2013 na Estadio Santiago Bernabéu Atlético wygrało po dogrywce 2:1 spotkanie derbowe z Realem i zdobyło 10. Puchar Króla, Falcao asystował przy wyrównującym golu Diego Costy w 35. minucie.

AS Monaco

31 maja 2013 podpisał pięcioletni kontrakt z francuskim AS Monaco^[4]. Monakijski klub zapłacił za niego 43 mln euro^[5]. Swojego pierwszego gola dla ASM zdobył w meczu towarzyskim przeciwko Fortunie Düsseldorf w przegranym meczu 2:3^[6]. 10 sierpnia 2013 odbył się jego pierwszy, oficjalny mecz we francuskiej Ligue 1. AS Monaco zmierzyło się z Girondins Bordeaux. Mecz zakończył się zwycięstwem 2:0, a sam Falcao wpisał się na listę strzelców w 87. minucie meczu. W styczniu 2014 zerwał wiązadło krzyżowe, przez co nie zagrał do końca sezonu oraz nie pojechał na mistrzostwa świata^[7].

Manchester United (wypożyczenie)

1 września 2014 został wypożyczony, na jeden sezon, do Manchesteru United. W Premier League zadebiutował 14 września 2014 w wygranym 4:0 meczu przeciwko Queens Park Rangers, zmieniając w 67. minucie Juana Matę. Swoją pierwszą bramkę dla klubu strzelił 5 października 2014, w wygranym 2:1 meczu z Evertonem. 24 maja 2015 Manchester United ogłosił, że nie wykupi zawodnika i powróci on do AS Monaco^[8].

Chelsea (wypożyczenie)

3 lipca 2015 Falcao został wypożyczony do Chelsea na cały sezon z opcją wykupu. W Chelsea spotkał się z byłymi kolegami z Atlético Madryt, czyli Thibautem Courtoisem i Diego Costą^[9].

Galatasaray

W 2019 Falcao przeszedł do tureckiego klubu Galatasaray. Zdobył tam 10 goli w 16 meczach. Zagrał również w Lidze Mistrzów, jednak nie strzelił w niej żadnego gola.

Rayo Vallecano

Radamel Falcao po ośmiu latach znów zawitał na boiska hiszpańskiej LaLigi i już w pierwszym meczu w barwach Rayo Vallecano wpisał się na listę strzelców. Kolumbijski napastnik potrzebował na rozpoczęcia strzelania w barwach nowego klubu zaledwie jedenastu minut. Właśnie tyle minęło od jego wejścia na boisko do momentu pokonania bramkarza Getafe i ustalenia wyniku meczu na 3:0.

Millonarios FC

O odejściu Kolumbijczyka z Rayo mówiło się już od jakiegoś czasu. Teraz jednak zostało ono potwierdzone przez klub, do którego 38-latek trafi. Jest nim Millonarios FC, rodzima drużyna Falcao. 38-letni napastnik po raz kolejny trafił do siatki w meczu ligi kolumbijskiej pomiędzy jego drużyną Millonarios a Boyaca Chico. Dzięki tej bramce Falcao wyprzedził Victora Hugo Aristizabala, który grał w przeszłości dla Atlético Nacional, Valencii, Sao Paulo i Cruzeiro.

Statystyki kariery

Stan na 17 maja 2017

Klub	Sezon	Liga		Puchar krajowy		Puchar ligi		Puchary kontynentalne		Inne¹		Łącznie
Klub	Sezon	Mecze	Gole	Mecze	Gole	Mecze	Gole	Mecze	Gole	Mecze	Gole	Mecze	Gole
River Plate	2004/2005	4	0	–		–		0	0	–		4	0
	2005/2006	7	7	–		–		0	0	–		7	7
	2006/2007	20	3	–		–		5	4	–		25	7
	2007/2008	27	11	–		–		12	8	–		39	19
	2008/2009	32	13	–		–		3	3	–		35	16
	Razem	90	34	–		–		20	15	–		110	49
FC Porto	2009/2010	28	25	5	5	2	0	8	4	0	0	43	34
	2010/2011	22	16	3	3	0	0	16	18	1	1	42	38
	2011/2012	1	0	0	0	0	0	0	0	1	0	2	0
	Razem	51	41	8	8	2	0	24	22	2	1	87	72
Atlético Madryt	2011/2012	34	24	1	0	–		15	12	–		50	36
	2012/2013	34	28	4	2	–		2	1	1	3	41	34
	Razem	68	52	5	2	–		17	13	1	3	91	70
AS Monaco	2013/2014	17	9	2	2	0	0	–		–		19	11
	2014/2015	3	2	0	0	0	0	0	0	–		3	2
	2016/2017	29	21	2	1	2	1	10	7	–		43	30
	Razem	49	32	4	3	2	1	10	7	0	0	65	43
Manchester United (wyp.)	2014/2015	26	4	3	0	0	0	–		–		29	4
Manchester United (wyp.)	Razem	26	4	3	0	0	0	0	0	0	0	29	4
Chelsea F.C. (wyp.)	2015/2016	10	1	0	0	1	0	–		1	0	12	1
Chelsea F.C. (wyp.)	Razem	10	1	0	0	1	0	0	0	0	0	12	1
Łącznie w karierze		294	165	20	13	5	1	71	57	4	4	395	236