Puchar Narodów Oceanii w piłce ręcznej mężczyzn 2010 – turniej piłki ręcznej, który odbył się w dniach 8-10 maja 2010 w Porirua w Nowej Zelandii. Wszystkie mecze rozgrywane były w hali Te Rauparaha Arena. Do turnieju przystąpiły trzy reprezentacje narodowe – Australia, Nowa Zelandia oraz Wyspy Cooka. Turniej pełnił jednocześnie rolę eliminacji strefowych do mistrzostw świata 2011 w Szwecji – zwycięski zespół otrzymywał bezpośredni awans. Spotkania rozegrano systemem każdy z każdym, mecz i rewanż. Każda z drużyn w jednym z trzech dni turnieju musiała rozegrać dwa spotkania (rano i wieczorem)[1][2].
Turniej, w odróżnieniu od poprzednich, został zorganizowany przez Oceania Continent Handball Federation (OCHF). Miało to miejsce w związku z zawieszeniem przez Międzynarodową Federację Piłki Ręcznej Federacji Piłki Ręcznej Oceanii[2].
Tabela i wyniki
Zdecydowanym zwycięzcą turnieju okazał się zespół Australii. Drużyna ta osiągnęła sukces, wysoko pokonując swoich rywali we wszystkich czterech spotkaniach. Drugie miejsce zajęła ekipa Nowej Zelandii, nie dając szans drużynie z Wysp Cooka, której przypadł brązowy medal.
Drużyna
|
Mecze
|
Z
|
R
|
P
|
Gole zdobyte
|
Gole stracone
|
Gole różnica
|
Punkty
|
Australia |
4 |
4 |
0 |
0 |
147 |
53 |
+94 |
8
|
Nowa Zelandia |
4 |
2 |
0 |
2 |
100 |
93 |
+7 |
4
|
Wyspy Cooka |
4 |
0 |
0 |
4 |
53 |
154 |
-101 |
0
|
Kolejność końcowa
- Australia – złoty medal, awans do mistrzostw świata 2011
- Nowa Zelandia – srebrny medal, nagroda fair play[3]
- Wyspy Cooka – brązowy medal
Strzelcy bramek
Królem strzelców turnieju został James Blondell z Australii. Tytuł uzyskał, zdobywając 22 bramki w całym turnieju. Drugie miejsce zajęli ex aequo Tommy Fletcher z Australii i Tim Nuthall z Nowej Zelandii. Obaj mieli na koncie po 17 bramek. Na trzeciej pozycji z dorobkiem 16 bramek uplasowali się Daniel Kelly, Luka Krajnc, Bojan Stojanovic (wszyscy Australia) oraz Tom McKay (Nowa Zelandia). Liczbę dziesięciu strzelonych bramek przekroczyli jeszcze Michael Thomas (15), Ognjen Matic (14) – Australia, Patrick Whatman (14), Evan Clare (11) – Nowa Zelandia oraz Gene Robinson (12) i Peter John (11) – Wyspy Cooka[4].
Zobacz też
Przypisy