Peron w kierunku La CourneuveWieczorny przejazd pociągu technicznego służącego utrzymaniu szyn
Stacja została otwarta w 1910 roku. Jej nazwa pochodzi od bramy La Villette (fr.Porte de la Villette) – bramami są nazywane w Paryżu miejsca pozwalające przekroczyć obwodnicę i granice administracyjne miasta (w większości dawniej były to przerwy w wałach miejskich). Brama La Villette znajduje się nad stacją, a jej nazwa bierze się od dawnej gminy La Villette, włączonej do Paryża w 1860 roku.
Na stację składają się dwie osobne hale. W każdej z nich znajduje się jeden peron z dwoma torami po bokach. Pod koniec godzin funkcjonowania metra, tory te są wykorzystywane do prowadzenia pociągów w miejsce, gdzie są czyszczone od wewnątrz. Dlatego też niektóre składy linii 7 kończą trasę właśnie tutaj, a nie na stacji La Courneuve – 8 Mai 1945. Nietypowy układ stacji pochodzi z czasów, gdy pełniła ona funkcję zakończenia linii.
100 metrów na północ od stacji znajduje się bocznica prowadząca do warsztatów La Villette, odpowiadających za utrzymanie torów paryskiego metra. Pod koniec godzin kursowania metra przez stację przejeżdżają więc liczne składy techniczne.
Z każdego peronu prowadzą po dwa wyjścia – jedno na południe, a drugie na północ.
W 2003 roku średnia liczba pasażerów wchodzących na stację osiągnęła liczbę 9100[1].
Przesiadki
Stacja była przez długi czas ważnym punktem przesiadkowym, bowiem na początku XX wieku docierały tutaj tramwaje podmiejskie kursujące wzdłuż drogi krajowej nr 2. Według projektów tramwaje mają tu powrócić pod koniec 2012 roku wraz z przedłużeniem linii T3[2].
Stacja umożliwia przesiadki na autobusy dzienne RATP i nocne Noctilien.
