Wykonanie pomnika zlecił Stanisław August Poniatowski, by w ten sposób uczcić wodza bitwy wiedeńskiej. W obliczu wojny rosyjsko-tureckiej i spodziewanego sojuszu polsko-rosyjskiego, król widząc wzmagające się sympatie Polaków do Szwecji i Turcji, dążył do podsycania nastrojów antytureckich, czemu miało służyć ufundowanie we wrześniu 1788 pomnika Jana III Sobieskiego w Warszawie. Jednak jego propaganda nie przyniosła rezultatów[1].
Monument ma wysokość około 4 metrów i ustawiony jest na moście, który został przebudowany według projektu Dominika Merliniego; dodano dwa przęsła i segment z arkadą. Pomnik składa się z trzech części; główna, środkowa to król na koniu w zbroi rycerskiej, z buławą w dłoni i w hełmie z pióropuszem tratujący pokonanych tureckich żołnierzy. Po bokach znajdują się tarcze z inskrypcjami w dwóch językach: po polsku i łacinie. Wsparte są na zdobycznej broni tureckiej.
Napis na tarczy z prawej głosi: Janowi III, królowi Polski i Wielkiemu Księciu Litewskiemu, Ojczyzny i sojuszników obrońcy, któregośmy postradali roku 1696. Stanisław August Król. Roku 1788
Z lewej strony – napis na tarczy po łacinie
Odsłonięcie pomnika odbyło się 14 września 1788[3], 105 lat po zwycięskiej odsieczy wiedeńskiej. Most i pomnik są dobrze widoczne z okien rezydencji królewskiej i stanowią północne zwieńczenie kompozycji przestrzennej Łazienek.
Pomnik nie został zniszczony w czasie II wojny światowej[4]. W 1947 przeszedł gruntowną renowację. W 1999 został częściowo zdewastowany przez wandala; trzeba było odrestaurować urwaną rękę Turka i zniszczone napisy. W 2001 znowu wymagał renowacji, tym razem wichura, która przeszła nad Warszawą, strąciła głowę króla do kanału zasilającego staw[5]. W 2022 od posągu króla oderwał się kawałek lewej stopy[5].
Inne informacje
Na uroczystość odsłonięcia pomnika przybyło około 30 tysięcy osób[6].
Na drugi dzień po uroczystości odsłonięcia pomnika pojawił się na nim rymowany napis[6]:
Bohaterowi Wiednia, co chrześcijan zbawił Piękny pomnik z kamienia Stanisław wystawił, Dwakroć złotych kosztował – trzykroć bym dołożył By Stanisław skamieniał, a Jan III ożył.
Most na ulicy Agrykoli nazywano, z racji pomnika, Mostem Sobieskiego[6].
↑Wojciech Fijałkowski: Szlakiem warszawskich rezydencji i siedzib królewskich. Warszawa: Wydawnictwa PTTK „Kraj”, 1990, s. 45. ISBN 83-7005-191-X.
↑Ilustrowany przewodnik po Warszawie wraz z treściwym opisem okolic miasta (wydanie I na podstawie wydania z 1893 roku). Warszawa: Wydawnictwo Ciekawe Miejsca.net, 2012, s. 210. ISBN 978-83-928349-8-4.
.JPG)
