Polana Smytnia

Polana Smytnia
Ilustracja
Smytnia Polana. W głębi Raptawicka Grań
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Położenie

województwo małopolskie

Pasmo

Tatry, Karpaty

Wysokość

1080–1130 m n.p.m.

Zagospodarowanie

nieużytek

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Polana Smytnia”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Polana Smytnia”
Ziemia49°13′54″N 19°51′35″E/49,231667 19,859722
Multimedia w Wikimedia Commons

Polana Smytnia – polana w Dolinie Kościeliskiej w Tatrach Zachodnich. Znajduje się w odległości 4,8 km od Kir, powyżej Polany Pisanej, po wschodniej stronie drogi prowadzącej przez Dolinę Kościeliską[1].

Jest to trawiasta, otoczona lasem rówień leżąca na wysokości 1080–1130 m n.p.m. Dawniej razem ze znajdującą się po drugiej stronie Kościeliskiego Potoku Starą Polaną wchodziła w skład Hali Smytniej, była koszona, stały na niej szałasy pasterskie[2]. Wypas odbywał się nie tylko na samej polanie (po jej skoszeniu), ale również w lesie na stokach Gubalca[3]. W 1955 miała powierzchnię ok. 5 ha, ale w 2004 w wyniku zarośnięcia jej powierzchnia zmniejszyła się o ok. 54%[4].

W okolicach Polany Smytniej przebiega granica między rodzajami skał budujących Dolinę Kościeliską; powyżej polany, na południe występują piaskowce, kwarcyty i skały krystaliczne, poniżej, na północ skały osadowe – wapienie. Tutaj też mniej więcej do Smytniej Polany dochodził kiedyś zalegający powyżej lodowiec[5].

Z rzadkich w Polsce gatunków roślin stwierdzono występowanie dwulistnika muszego[6].

Szlaki turystyczne

szlak turystyczny zielony skrajem polany przebiega zielony szlak z Kir dnem Doliny Kościeliskiej do schroniska na Hali Ornak. Czas przejścia: 1:40 h, ↓ 1:35 h[7].

Przypisy

  1. ↑ Tatry Polskie. Mapa turystyczna 1:20 000, Piwniczna: Agencja Wydawnictwo „WiT” S.c., 2009, ISBN 83-89580-00-4.
  2. ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
  3. ↑ Władysław Szafer, Tatrzański Park Narodowy, Zakład Ochrony Przyrody PAN, 1962.
  4. ↑ Marcin Bukowski, Dynamika zarastania polan tatrzańskich, M. Guzik (red.), Zakopane: Wydawnictwa Tatrzańskiego Parku Narodowego, 2009, ISBN 978-83-61788-08-9.
  5. ↑ Józef Nyka, Tatry Polskie. Przewodnik, wyd. 13, Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 2003, ISBN 83-915859-1-3.
  6. ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirek, Czerwona księga Karpat Polskich, Warszawa: Instytut Botaniki PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-71-6.
  7. ↑ Tatry. Zakopane i okolice. Mapa w skali 1:27 000, Warszawa: ExpressMap Polska, 2005, ISBN 83-88112-35-X.