Pistolet maszynowy Beretta M12 – włoskipistolet maszynowy opracowany w latach pięćdziesiątych XX wieku w zakładach Fabbrica d'Armi Pietro Beretta S.p.A. w Mediolanie.
Historia
W połowie lat pięćdziesiątych w firmie Pietro Beretta SpA opracowano pistolet maszynowy na nabój pistoletowy 9 x 19 mm Parabellum, który oznaczono jako Beretta M12.
W 1959 roku pistolet maszynowy Beretta M12 został wprowadzony na uzbrojenie armii włoskiej. Później był również eksportowany do szeregu innych krajów.
W 1983 roku opracowano zmodernizowaną wersję tego pistoletu, którą oznaczono jako Beretta M12S. Tak wersja pistoletu jest produkowana do chwili obecnej w zakładach Pietro Beretta SpA oraz na licencji w zakładach Fabrique Nationale (FN) w Belgii. Pistolet ten używany jest w wojsku oraz w oddziałach specjalnych wojska i policji.
Zasilanie pistoletu jest z magazynka pudełkowego o pojemności 20, 32 lub 40 nabojów.
Broń jest wyposażona w kolbę metalową składaną lub przyłączaną drewniana kolbę stałą. Celownik przeziernikowy przerzutowy na 100 i 200 m oraz dwa bezpieczniki: samoczynny, znajdujący się w chwycie tylnym pod kabłąkiem języka spustowego i nastawny usytuowany nad chwytem.
Beretta M12S
Wersja pistoletu maszynowego Beretta M12S została w ten sposób zmodyfikowana, że połączono bezpieczniki nastawny i przełącznik rodzaju ognia w jeden mechanizm skrzydełkowy. Zastosowano muszkę z możliwości regulacji kąta podniesienia i wprowadzania poprawek na wiatr. Zainstalowano zatrzask sprężyny powrotnej. Zastosowano również w stopce kolby zatrzask jednoznacznie określający ustawienie stopki w położeniu otwartym i złożony. Zmiany te spowodowały nieznaczny wzrost wagi broni.