|
Piotr Awierjanow
Piotr Iwanowicz Awierjanow (ros. Петр Иванович Аверьянов, ur. 23 września?/5 października 1867 w stanicy Kargulinskaja (obwód terski), zm. 13 października 1937 w Belgradzie) – rosyjski wojskowy, generał lejtnant, Naczelnik Głównego Zarządu Sztabu Generalnego Armii Imperium Rosyjskiego w czasie I wojny światowej (1916–1917). ŻyciorysUrodził się w stanicy Kargulinskaja w obwodzie terskim. Ukończył korpus kadetów w Tyflisi. W 1885 roku wstąpił do wojska, gdzie ukończył w 1888 Mikołajewską Szkołę Inżynierów i w stopniu podporucznika wcielony został do 1 kaukaskiego batalionu saperów. Następnie został skierowany do Mikołajewskiej Akademii Sztabu Generalnego, którą ukończył w 1894 roku, z pierwszą lokatą. Po ukończeniu akademii skierowany został do służby wywiadowczej, będąc oficerem do zleceń w Kaukaskim Okręgu Wojskowym. W latach 1894–1898 odbywał podróże zagraniczne, głównie na teren Turcji. Następnie w latach 1900–1901 był oficerem sztabu do specjalnych poruczeń w sztabie Kaukaskiego Okręgu Wojskowego. W 1901 roku został sekretarzem w Konsulacie Generalnym Rosji w Erzurum (Imperium Osmańskie), którą to funkcję pełnił do 1905 roku. Po powrocie do Rosji został szefem sztabu twierdzy w Lipawie i funkcję tę pełnił do 1906 roku, po czym przeszedł do Sztabu Generalnego, gdzie był oficerem w wydziale wywiadu wojskowego. W okresie od 17 kwietnia 1908 roku do grudnia 1910 roku był dowódcą 16 Mingrelskiego pułku grenadierów, po czym powrócił do Sztabu Generalnego i został głównym kwatermistrzem wydziału wywiadu wojskowego. 27 marca 1914 roku został szefem sztabu Irkuckiego Okręgu Wojskowego. Po wybuchu I wojny światowej pozostawał na tym stanowisku do listopada 1914 roku, gdy powrócił do Sztabu Generalnego i został naczelnikiem oddziału mobilizacyjnego w wydziale wywiadu, choć dopiero 22 marca 1915 został oficjalnie zatwierdzony na to stanowisko. W dniu 10 sierpnia 1916 roku został mianowany na czas wojny Naczelnik Głównego Zarządu Sztabu Generalnego i funkcję tę pełnił do czasu rewolucji lutowej i w dniu 2 kwietnia 1917 roku zwolniony ze stanowiska, ale w dniu 9 maja 1917 roku skierowany do dyspozycji Ministra Obrony. W dniu 15 kwietnia 1917 roku został wyznaczony na stanowiska naczelnika zaopatrzenia Frontu Kaukaskiego. Jednocześnie był generałem-gubernatorem i komisarzem terenów Turcji zajętych przez wojska rosyjskie. W dniu 14.05.1918 roku pełniąc funkcję głównego naczelnika zaopatrzenia Frontu Kaukaskiego, został równocześnie pomocnikiem komendanta Kaukaskiego Okręgu Wojskowego. Po wybuchu wojny domowej w Rosji pozostał na południu Rosji i w okresie 1918–1920 był w dyspozycji dowództwa początkowo Armii Ochotniczej, a następnie Sił Zbrojnych Południowej Rosji, w tym okresie był przez krótki okres pomocnikiem szefa sztabu Sił Zbrojnych Południowej Rosji. Po klęsce białych, wyjechał do Turcji, a następnie do Jugosławii, gdzie wstąpił do wojska jugosłowiańskiego i służył w garnizonie w mieście Veliko Gradište. Zmarł w Belgradzie i został pochowany tam na Cmentarzu Nowym. Awanse
Odznaczenia
Bibliografia
Information related to Piotr Awierjanow |
||||||||||||||||||||||||
