Pieśń o zamordowanym żydowskim narodzie

Faksymile oryginału pierwszej strony pieśni XIII: Wśród chaluców

Pieśń o zamordowanym żydowskim narodzie (jid. ‏דאָס ליד פֿון אויסגעהרגעטן ייִדישן פֿאָלק‎ Dos lid fun ojsgehargetn jidiszn folk) – poemat w języku jidysz, autorstwa żydowskiego poety, Icchaka Kacenelsona, uznawany za jedno z najwybitniejszych świadectw literackich Holocaustu i dzieł literatury światowej.

Powstanie

Utwór powstał w okresie między 3 października 1943 a 18 stycznia 1944 r. W tym czasie Kacenelson przebywał kolejno w getcie warszawskim, Hotelu Polskim oraz obozie w Vittel we Francji. Utwór został zakopany przez Kacenelsona w butelce na terenie obozu, tuż przed deportacją poety do obozu w Drancy, i wydobyty przez Miriam Novitch w momencie wyzwolenia obozu przez aliantów 12 września 1944 r.

Treść

Dzieło składa się z 15 pieśni, stanowiących historię zagłady narodu żydowskiego i jego swoisty testament. Utwór przesycony jest uczuciami poety, który utracił rodzinę i jednocześnie jest świadomy swojej bezsilności. Poemat zawiera opisy życia w getcie, śmierci prezesa gminy żydowskiej, Adama Czerniakowa, oraz powstania w getcie warszawskim.

Tłumaczenia

Na język polski Pieśń o zamordowanym żydowskim narodzie była przekładana dwukrotnie: w całości przez Jerzego Ficowskiego, na podstawie dosłownego, filologicznego tłumaczenia Jana Leńskiego[1] oraz przez Jerzego Zagórskiego (tylko pieśń pierwsza, druga i dziewiąta)[2]. Ponadto Pieśń… została przetłumaczona na kilkanaście innych języków, m.in. hebrajski, angielski, niemiecki, francuski, hiszpański, włoski, rosyjski, węgierski, japoński[3] i esperanto[4].

Przypisy

  1. ↑ Kacenelson 1986 ↓.
  2. ↑ Antologia poezji żydowskiej. Salomon Łastik (wybór oraz noty i przypisy), Arnold Słucki (redakcja i słowo wstępne). Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1983, s. 104-112. ISBN 83-06-00865-0.
  3. ↑ Sitarz i Pawelec ↓.
  4. ↑ La kanto pri la murdita juda popolo na stronie Białostockiego Towarzystwa Esperantystów

Bibliografia

Linki zewnętrzne