Urodził się w Londynie, lecz żył i pracował przede wszystkim w Haarlemie w Holandii. Brak pewnych informacji o jego wykształceniu, w 1616 wzmiankowany był już jako mistrz gildii św. Łukasza. Malował przede wszystkim pejzaże, rzadziej sceny rodzajowe i bitewne. Obecnie, obok Jana van Goyena i Jacoba van Ruisdaela, uważany jest prekursora realistycznego malarstwa pejzażowego w Holandii. Jego obraz Piaszczysta wydma z 1626 (obecnie w zbiorach Herzog Anton Ulrich-Museum w Brunszwiku) jest prawdopodobnie najwcześniejszym dziełem haarlemskiego malarza przedstawiającym wiejski pejzaż z wydmami. Obrazy artysty cechują liczne efekty świetlne i wrażliwa, liryczna interpretacja. Molyn był również aktywnym grafikiem, prawdopodobnie więcej czasu poświęcał na rysunek niż na malarstwo. Tworzył też litografie i kształcił uczniów (Gerard ter Borch, Jan Coelenbier, Allart van Everdingen, Christian de Hulst, Anthony Molijn, Jan Nose i Jan Wils).
W Muzeum Narodowym w Poznaniu znajdują się trzy obrazy przypisywane Molynowi: Krajobraz z wiatrakiem, Potyczka i Bitwa[1].
Holenderski historiograf sztuki Arnold Houbraken w swoim dziele De groote schouburgh der Nederlantsche konstschilders en schilderessen pisze, że Molyn miał syna, również o imieniu Pieter, który dobrze malował. Młody Pieter Molyn wyemigrował do Rzymu, gdzie został członkiem stowarzyszenia holenderskich malarzy Bentvueghels i posługiwał się pseudonimem Tempeest. Malował sceny myśliwskie w manierze Fransa Snydersa. Jego karierę przerwało zabójstwo żony, za które spędził szesnaście lat w więzieniu w Genui. Na wolność wyszedł dopiero w czasie bombardowania miasta przez Francuzów w 1684, uciekł do Parmy i tam mieszkał do końca życia, nadal malując[2].
Przypisy
↑Andrzej Chudzikowski [red.]: Krajobraz holenderski XVII wieku. Warszawa: Muzeum Narodowe, 1958. ISBN 61-64. Brak numerów stron w książce