Physical Address ExtensionPhysical Address Extension (PAE) – rozszerzenie umożliwiające procesorom x86 (32-bitowym) dostęp do fizycznej przestrzeni adresowej (w tym pamięci o dostępie swobodnym RAM) o rozmiarze większym niż 4 gigabajty. Obsługa w systemach operacyjnychFreeBSDFreeBSD obsługuje PAE od wersji 4.9 gałęzi 4.x i 5.1 gałęzi 5.x[1]. LinuxJądro Linuksa obsługuje PAE od wersji 2.3.23[2], pozwalając na wykorzystanie do 64 GB pamięci RAM przez 32-bitowe jądro. Część dystrybucji Linuksa ma domyślnie włączone PAE[3], ponieważ dodaje ono obsługę NX-bit[4]. Mac OS XOS X obsługuje PAE i NX bit na wszystkich procesorach obsługiwanych przez Apple (od 10.4.4, pierwszej dystrybucji na Intela). Mac Pro i Xserve mogą obsługiwać do 32 GB RAM-u, choć jądro Mac OS X 10.5 Leopard pozostaje 32-bitowe. Microsoft WindowsNastępujące 32-bitowe wersje Microsoft Windows obsługują PAE[5][6][7][8] Poniższa tabela pokazuje maksymalną ilość pamięci RAM, jaka może być dostępna w poszczególnych wersjach systemu Windows:
*4GT (ang. 4-Gigabyte Tuning) – opcja zwiększająca z 2 GB do 3 GB wirtualną przestrzeń adresową dla aplikacji w trybie użytkownika. W systemie musi być zainstalowane co najmniej 16 GB RAM i włączona funkcja PAE procesora. SolarisSolaris obsługuje PAE od wersji 7[9]. HaikuHaiku obsługuje PAE w wersjach rozwojowych od czerwca 2010. W wersji Alpha 3 jest domyślna. Zobacz teżPrzypisy
|
