Peter Gallagher
Peter Gallagher (2009)
|
| Imię i nazwisko
|
Peter Killian Gallagher
|
| Data i miejsce urodzenia
|
19 sierpnia 1955
Nowy Jork
|
| Zawód
|
aktor, muzyk, scenarzysta
|
| Współmałżonek
|
Paula Harwood (od 1983)
|
| Lata aktywności
|
od 1976
|
| Strona internetowa
|
Peter Killian Gallagher[1] (ur. 19 sierpnia 1955 w Nowym Jorku[2]) – amerykański aktor i wokalista irlandzkiego pochodzenia[3].
Życiorys
Wczesne lata
Urodził się jako trzecie dziecko, podczas huraganu w szpitalu Lenox Hill na wschodniej stronie Manhattanu w rodzinie irlandzkich katolików[4]. Jego ojciec biznesmen Thomas Francis Gallagher Jr., który dorastał w stanie Pensylwania, był synem górnika. Jego matka Mary Ann (z domu O’Shea), z zawodu bakteriolog, pracowała w wojskowym szpitalu Walter Reed w Waszyngtonie.
Po jego narodzeniu, rodzina przeprowadziła się z nowojorskiego Bronksu do nowego mieszkania przy 85 Bronx River Road w Yonkers, w stanie Nowy Jork. Po raz pierwszy zetknął się z teatrem w szkole średniej Byram Hills High School w Armonk. W 1977 po ukończeniu studiów ekonomicznych na Tufts University w Bostonie, w stanie Massachusetts[5], zadebiutował na scenie Broadwayu jako Danny Zuko w musicalu Grease (1978)[6]. Podczas studiów śpiewał w rockowej grupie The Beelzebubs[7]. Przez jeden semestr uczęszczał na University of California w Berkeley, w stanie Kalifornia. Ukończył New England Conservatory of Music w Bostonie, w stanie Massachusetts oraz Actors Studio w Nowym Jorku[8].
Kariera
Po występach w broadwayowskich przedstawieniach takich jak Hair[9], Inny kraj (Another Country, 1983), Jak życie lalki (A Doll’s Life, 1983) Henryka Ibsena, Prawdziwe coś (The Real Thing, 1984) z Glenn Close, U kresu dnia (Long Day’s Journey Into Night, 1986) z Jackiem Lemmonem i Kevinem Spacey, stał się cenionym aktorem scenicznym[10].
Pierwszą jego ważną rolą filmową była postać typowego yuppie, aroganckiego cudzołożnika i adwokata w dramacie Stevena Soderbergha Seks, kłamstwa i kasety wideo (Sex, Lies and Videotape, 1989)[11]. Na ekranie specjalizował się potem w charakterystycznych rolach dobrych lub złych facetów, uroczych, nieco cynicznych spryciarzy, supermęskich i w głębi duszy szlachetnych, m.in. zagrał potencjalnego karierowicza w komedii Roberta Altmana Gracz (Player, 1992) i poczciwego nieznajomego, który w wyniku wypadku na peronie popada w śpiączkę i trafia do szpitala w komedii romantycznej Ja cię kocham, a ty śpisz (While You Were Sleeping, 1995) z Sandrą Bullock. Odniósł artystyczny sukces rolą egotystycznego sprzedawcy nieruchomości i kochanka w dramacie American Beauty (1999). W jego grze można się dopatrzyć łagodnej parodii, w której objawił poczucie humoru.
W 2002 wziął udział w produkcji off-Broadwayowskiej Uniewinniony[12].
W lipcu 2004, dzięki telewizyjnej roli Sandy’ego Cohena w serialu Warner Bros. Życie na fali (The O.C., 2003–2007)[13], zajął 25. miejsce wśród 50 najlepszych telewizyjnych ojców wszech czasów magazynu „TV Guide”.
8 listopada 2005 roku ukazał się jego debiutancki solowy album pt. „7 Days In Memphis” (Ardent Studios w Memphis, Tennessee, wyd. Sony BMG), poprzedzony singlem „Still I Long for Your Kiss” i piosenką „Don’t Give Up On Me”.
W marcu 2015 wrócił na broadwayowską scenę jako bankrutujący producent teatralny Oscar Jaffe w musicalu Napoleon na Broadwayu (On the Twentieth Century)[14].
Życie prywatne
Od 1983 roku jest żonaty z Paulą Harwood, producentką muzyki wideo[15]. Mają dwoje dzieci: syna Jamesa (ur. 1990) i córkę Catherine (ur. w lipcu 1993).
Nagrody
- 1983: Theatre World Award, sztuka Jak życie lalki (A Doll’s Life)
- 1984: Clarence Derwent Award, sztuka Prawdziwe coś (The Real Thing)
- 1999: Online Film Critics Society: Najlepszy całokształt, film American Beauty
- 1999: Screen Actors Guild: (Theatrical Motion Picture), film American Beauty
Filmografia
Filmy fabularne
Filmy telewizyjne
- 1980: Paskuda (Skag) jako John Skagska
- 1982: Osobiste zadowolenie (Private Contentment) jako Logan Melton
- 1984: Okropny Joe Moran (Terrible Joe Moran) jako Nick
- 1987: U kresu dnia (Long Day’s Journey Into Night) jako Edmund Tyrone
- 1988: Zabójstwo Mary Phagan (The Murder of Mary Phagan) jako Leo Frank
- 1988: Sąd wojenny 'Bunt na okręcie' (The Caine Mutiny Court-Martial) jako komandor John Challee
- 1988: Wielkie ostrze (The Big Knife) jako Charles Castle
- 1988: Przyjadę do domu na święta (I’ll Be Home for Christmas) jako Aaron
- 1990: Podwójna zdrada (Love and Lies) jako David West
- 1991: Spóźnieni na obiad (Late for Dinner) jako Bob Freeman
- 1991: Gabinet Doktora Ramireza (The Cabinet of Dr. Ramirez) jako Matt
- 1991: Milena jako Pollak
- 1991: Niewygodny świadek (An Inconvenient Woman) jako Philip Quennell
- 1994: Biała mila (White Mile) jako Jack Robbins
- 1996: Titanic jako Wynn Park
- 1997: Droga do raju: Nieznana historia zamachu na WTC (Path to Paradise: The Untold Story of the World Trade Center Bombing) jako John Anticev
- 1998: Odważni na nowy świat (Brave New World) jako Bernard Marx
- 1998: Gość (Host) jako Joe
- 1999: Braterstwo zabójców (Brotherhood of Murder) jako Bob Mathews
- 2000: Prezydencki pat (The Last Debate) jako Tom Chapman
- 2000: Zakochany anioł (Cupid & Cate) jako Harry
- 2001: Biesiada wszystkich świętych (Feast of All Saints) jako Philippe Ferronaire
- 2003: Jak opowieść dwóch żon (Double Bill) jako Bill Goodman
Seriale telewizyjne
Filmy dokumentalne
- 2006: Broadway: Kolejne pokolenie (Broadway: The Next Generation)
- 2001: Mój ulubiony Broadway: piosenki miłosne (My Favorite Broadway: The Love Songs)
- 2000: American Beauty: Look Closer
Przypisy
Bibliografia
