Pawieł Aleksiejewicz Sieriebriakow, ros. Павел Алексеевич Серебряков (ur. 15 lutego?/28 lutego 1909 w Carycynie, zm. 17 sierpnia 1977 w Leningradzie[1][2]) – rosyjski pianista.
Życiorys
Studiował pod kierunkiem Leonida Nikołajewa w Konserwatorium Leningradzkim[1], gdzie następnie wykładał[1][2]. W latach 1938–1951 i 1961–1977 pełnił funkcję rektora tej uczelni[1]. W 1933 roku otrzymał II nagrodę na I Wszechzwiązkowym Konkursie Muzycznym w Moskwie[1]. Zasłynął jako interpretator dzieł Piotra Czajkowskiego, Modesta Musorgskiego, Siergieja Rachmaninowa i Aleksandra Skriabina[1].
Koncertował w kraju i za granicą, był członkiem jury wielu międzynarodowych konkursów muzycznych, m.in. IV (1949) i VI (1960) Konkursu Chopinowskiego[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 9. Część biograficzna s–sł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 257–258. ISBN 978-83-224-0865-0.
- ↑ a b Encyklopedia muzyki. red. Andrzej Chodkowski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 804. ISBN 978-83-01-13410-5.