PROFILPELAJAR.COM

Paweł Ambroży Barański
	Sługa Boży, prezbiter
Kraj działania	Sierra Leone; Polska
Data i miejsce urodzenia	7 grudnia 1885 ; Janów Miejski obecnie dzielnica Mysłowic
Data i miejsce śmierci	16 lipca 1942 ; KL Dachau
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Inkardynacja	duchacze
Prezbiterat	28 października 1910

Paweł Ambroży Barański CSSp (ur. 7 grudnia 1885 w Janowie Miejskim, zm. 16 lipca 1942 w KL Dachau) – Sługa Boży Kościoła katolickiego, polski duchowny rzymskokatolicki i misjonarz ze Zgromadzenia Ducha Świętego. Więziony w obozach koncentracyjnych, zamęczony w KL Dachau.

Życiorys

Urodził się w Janowie Miejskim (obecnie dzielnicy Mysłowic) na Górnym Śląsku jako syn czworga dzieci Karola i Antoniny z domu Cichy. Po skończeniu z wyróżnieniem gimnazjum w Belgii, prowadzonego przez Zgromadzenie Ducha Św., wstąpił do Seminarium Ducha Świętego w Chevilly pod Paryżem. Tutaj 28 października 1910 otrzymał święcenia kapłańskie i po skończonym nowicjacie udał się do Sierra Leone. W Pujehun samodzielnie prowadził misję, przez kilka lat ewangelizując mieszkańców Afryki i budując m.in. kościół, szkołę. Dał się poznać jako dobry organizator, budowniczy, za co został doceniony przez brytyjskiego gubernatora. W 1919 wrócił do Europy i do rodzinnego Górnego Śląska, gdzie w 1921 wziął udział w Plebiscycie. Przed wybuchem II wojny światowej działał w Bydgoszczy i w Chełmszczonce, pracując w internacie z młodzieżą.

15 listopada 1939 ojciec Paweł Barański został aresztowany, pomimo wstawiennictwa miejscowych Niemców i internowany w więzieniu w Koronowie. 11 stycznia 1940, w grupie 50 współwięźniów został wysłany do niemieckiego obozu koncentracyjnego KL Stutthofu, a w dniu 14 grudnia 1941 został wysłany wraz z innymi duchownymi do obozu koncentracyjnego KL Dachau. Po przybyciu otrzymał numer obozowy 22811 i tam zmarł z wycieńczenia fizycznego 16 lipca 1942.