Pasmo Lubania

Pasmo Lubania, widok z Pienin Czorsztyńskich
Pasmo Lubania, widok z Pienin Spiskich
Widok z Zielenicy

Pasmo Lubania – dobrze wyodrębniony masyw górski w południowo-wschodniej części Gorców, między dolinami Ochotnicy, Dunajca i Krośnicy, oddzielony od głównego rozrogu Przełęczą Knurowską oraz dolinami potoków Furcówka i Knurowskiego. Od Pienin oddziela go przełącz Snozka i dolina Krośnicy. Długość ok. 20 km, szerokość do 10 km[1][2].

Przebieg pasma

W Paśmie Lubania w kierunku od Przełęczy Knurowskiej na wschód wyróżnia się w jego grani głównej kolejno następujące, słabo wyodrębnione wierzchołki[1]:

Pasmo ma równoleżnikowy przebieg. Od grani głównej odchodzi wiele krótkich, bocznych odnóg, na niektórych z nich również są nazwane wierzchołki[1]. Łącznie w zbocza Pasma Lubania wcina się trzydzieści dolin. Doliny na północnych zboczach (Ochotnica Górna i Dolna) są wąskie i strome, te na południowych zboczach są dłuższe, mniej strome i bardziej zagospodarowane[2].

Opis pasma

Partie grzbietowe zbudowane są z piaskowców magurskich, zbocza porośnięte lasami iglastymi i mieszanymi. Spływają z nich liczne potoki Na zboczach dwie niewielkie jaskinie osuwiskowe – Zbójnickie Dziury[2]. Dość wysoko na zbocza podchodzą osiedla miejscowości położonych po obu stronach Pasma Lubania: od północnej strony jest to Ochotnica Dolna i Ochotnica Górna, od południowej Knurów, Szlembark, Huba, Maniowy, Kluszkowce, Mizerna, Krośnica, Grywałd, od wschodniej Krościenko i Tylmanowa. Najwyżej, bo na głównej grani, położone jest otoczone z wszystkich stron lasem niewielkie osiedle Studzionki[1]. Na stokach i partiach grzbietowych liczne polany, pozostałość dawnego pasterstwa. Większość z nich od dawna nieużytkowana samoistnie zarasta lasem, niektóre zarosły już całkowicie. Na znajdującej się między dwoma wierzchołkami Lubania polanie Wierch Lubania skrzyżowanie szlaków turystycznych, a w sezonie letnim działa Studencka Baza Namiotowa Lubań[2].

Lasy porastające pasmo to głównie dolnoreglowa buczyna karpacka, lasy bukowo-jodłowe z domieszką jawora i jesionu. Resztki górnoreglowego lasu pierwotnego ostały się tylko na wierzchołku Lubania. Zachowały się niewielkie enklawy lasów modrzewiowych. Na jednej z nich utworzono rezerwat przyrody Modrzewie[2]. Flora Pasma Lubania różni się nieco od flory pozostałej części Gorców. Jest to skutek cieplejszego i bardziej suchego mikroklimatu[2]. Z rzadkich w Polsce gatunków roślin w Paśmie Lubania stwierdzono występowanie kukułki bzowej i irgi czarnej[3].

Szlaki piesze w Paśmie Lubania

Całe pasmo przemierza znakowany czerwono Główny Szlak Beskidzki. Z dolin po obydwu stronach pasma dołączają do niego inne szlaki:

szlak turystyczny czerwony odcinek: Knurowska Przełęcz – Lubań – Wierch Lubania. Odległość 13,7 km, suma podejść 750 m, suma zejść 430 m, czas przejścia: 4 godz., z powrotem 3:05 godz.[4]
szlak turystyczny czerwony odcinek: Krościenko nad Dunajcem – Wierch Lubania. Odległość 9,5 km, suma podejść 820 m, suma zejść 50 m, czas przejścia: 3 godz. 45 min, z powrotem 2 godz. 30 min[4]
szlak turystyczny zielony Tylmanowa (Baszta) – MakowicaCzerteżPasterski Wierch – Średni Groń. Odległość 5,5 km, suma podejść 850 m, suma zejść 40 m, czas przejścia 2 godz. 30 min, z powrotem 1 godz. 20 min[4].
szlak turystyczny zielony Grywałd – Wierch Lubania. Odległość 5,8 km, suma podejść 660 m, czas przejścia 2 godz. 30 min, z powrotem 1 godz. 30 min[4].
szlak turystyczny niebieski Ochotnica Dolna – Folwarki – Lubań – Wierch Lubania. Odległość 5,8 km, suma podejść 700 m, suma zejść 20 m, czas przejścia 2 godz. 40 min, z powrotem 1 godz. 30 min[4]
szlak turystyczny niebieski SnozkaDrzyślawaWyrobki – Wierch Lubania. Odległość 6,1 km, suma podejść 580 m, suma zejść 20 m, czas przejścia 2 godz. 30 min, z powrotem 1 godz. 40 min[4]
szlak turystyczny żółty Osada CzorsztynKluszkowceRezerwat przyrody ModrzewieGierowa GóraLubań – wyznakowany w 2015 roku.
szlak turystyczny zielony Ochotnica Dolna – dolina Kudowskiego Potoku – polana Morgi – Lubań – Wierch Lubania. Odległość 6,9 km, suma podejść 660 m, suma zejść 200 m, czas przejścia 2 godz. 40 min, z powrotem 1 godz. 35 min[4]
szlak turystyczny zielony ManiowyMizerna – połączenie z GSB w rejonie polany Kudów – wyznakowany w 2015 roku.

Od 2015 roku istnieje wieża widokowa na Lubaniu[5].

Widok na Pasmo Lubania z Pienin Czorsztyńskich (znad Hałuszowej)
Widok na Pasmo Lubania z Pienin Czorsztyńskich (znad Hałuszowej)

Przypisy

  1. a b c d Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2022-01-06].
  2. a b c d e f M. Cieszkowski, P. Lubieński, Gorce – przewodnik dla prawdziwego turysty, P. Lubieński (red.), Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2004, ISBN 83-89188-19-8.
  3. Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirek, Czerwona księga Karpat Polskich, Warszawa: Instytut Botaniki PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-71-6.
  4. a b c d e f g Gorce. Mapa turystyczna 1: 50 000, Kraków: Compass, 2007, ISBN 83-89472-59-7.
  5. Enklawa aktywnego wypoczynku w sercu Gorców. Informator turystyczny [online], Strona internetowa Ochotnicy Dolnej [dostęp 2018-12-17].