Ochotnica (rzeka)

Ochotnica
Ilustracja
Ochotnica w Ochotnicy Dolnej
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Rzeka 3 rzędu
Długość 22,776 km
Powierzchnia zlewni

109 km²

Źródło
Miejsce pod Kiczorą
Wysokość

1200 m n.p.m.

Współrzędne

49°32′36,0″N 20°09′08,6″E/49,543333 20,152389

Ujście
Recypient Dunajec
Wysokość

350 m n.p.m.

Współrzędne

49°31′00″N 20°24′00″E/49,516667 20,400000

Położenie na mapie gminy Ochotnica Dolna
Mapa konturowa gminy Ochotnica Dolna, blisko lewej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast po prawej znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast na dole znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie powiatu nowotarskiego
Mapa konturowa powiatu nowotarskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast po prawej znajduje się punkt z opisem „ujście”
Multimedia w Wikimedia Commons

Ochotnica – rzeka, dopływ Dunajca[1]. Za jej górny bieg uważany jest potok Forędówka, dolny bieg zaczyna się od ujścia potoku Furcówka[2]. Jest ciekiem 3 rzędu i ma długość 22,776 km[3]. Cała zlewnia Ochotnicy znajduje się w Gorcach i ma powierzchnię 109 km². Na swej długości rzeka przyjmuje ponad 20 dopływów, prawobrzeżnych spod Pasma Lubania i lewobrzeżnych z głównego grzbietu Gorców. Średni spadek wynosi 33 m/km. Przepływa przez miejscowości Ochotnica Górna i Ochotnica Dolna i na wysokości 385 m uchodzi do Dunajca jako jego lewy dopływ. Ujście do Dunajca należy administracyjnie do Tylmanowej[4][5].

Główne dopływy Ochotnicy w kolejności biegu rzeki, to[5]:

Potoki te tworzą boczne doliny. Charakterystyczną cechą jest, że doliny lewoboczne (pod Pasmem Gorca) są głębsze (mają średnią głębokość 200–300 m) od dolin prawobocznych pod Pasmem Lubania, które mają średnią głębokość 150–200 m[4].

Wskutek dużego spadku rzeka tworzy liczne wodospady i progi, szczególnie w górnej części. W górnym biegu jej koryto jest wąskie, potem znacznie rozszerza się, u ujścia potoku Młynne i Szymanowski osiągając szerokość 120 m[5]. Rzeka wykazuje silne działanie erozyjne. Po większych opadach atmosferycznych lub przy gwałtownym topnieniu śniegów jej wody transportują ogromne ilości ziemi i kamieni i mają ogromną siłę niszczącą. Największe powodzie miały miejsce w latach 1870, 1882, 1894, 1913, 1934, 1958, 1970, 1997, 2009, 2014 i 2018.

Nazwa rzeki jest bardzo stara. W formie Ochodnik istniała jeszcze przed formalną lokacją wsi Ochotnica. Prawdopodobnie pochodzi od słowa „obchodzić”, czyli skracać drogę. Istniała wówczas kiepska polna i leśna Droga Knurowska. Chodzili nią handlarze koni ze Starego Sącza na Podhale[24].

Skarpa na lewym brzegu rzeki

Przypisy

  1. ↑ Hydronimy cz. 1 ↓, Recypient podany z błędem jako „Dunjec”, s. 190.
  2. ↑ a b Hydronimy cz. 1 ↓, s. 65.
  3. ↑ Mapa Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej >> Moduł: Obszary Dorzeczy (wynik wyszukiwania) [online], Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej [dostęp 2017-04-15].
  4. ↑ a b Gorce. Mapa turystyczna 1: 50 000, Kraków: Compass, 2007, ISBN 83-89472-59-7.
  5. ↑ a b c Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna [online] [dostęp 2015-04-01].
  6. ↑ Hydronimy cz. 1 ↓, s. 95.
  7. ↑ Hydronimy cz. 1 ↓, s. 91.
  8. ↑ Hydronimy cz. 1 ↓, s. 15.
  9. ↑ Hydronimy cz. 1 ↓, s. 155.
  10. ↑ Hydronimy cz. 1 ↓, s. 256.
  11. ↑ Hydronimy cz. 1 ↓, s. 75.
  12. ↑ Hydronimy cz. 1 ↓, s. 168.
  13. ↑ Hydronimy cz. 1 ↓, s. 36.
  14. ↑ Hydronimy cz. 1 ↓, s. 178.
  15. ↑ Hydronimy cz. 1 ↓, s. 82.
  16. ↑ Hydronimy cz. 1 ↓, s. 101.
  17. ↑ Hydronimy cz. 1 ↓, s. 132.
  18. ↑ Hydronimy cz. 1 ↓, s. 249.
  19. ↑ Hydronimy cz. 1 ↓, s. 142.
  20. ↑ Hydronimy cz. 1 ↓, s. 67.
  21. ↑ Hydronimy cz. 1 ↓, s. 235.
  22. ↑ Hydronimy cz. 1 ↓, s. 92.
  23. ↑ Hydronimy cz. 1 ↓, s. 23.
  24. ↑ M. Cieszkowski, P. Lubieński, Gorce – przewodnik dla prawdziwego turysty, P. Lubieński (red.), Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2004, ISBN 83-89188-19-8.

Bibliografia

Linki zewnętrzne