Park Narodowy Tsingy de Namoroka

park narodowy
Państwo	Madagaskar
Data utworzenia	2002[1]
Powierzchnia	222,27 km²
Położenie na mapie Madagaskaru Park Narodowy Tsingy de Namoroka
16°28′19,110″S 45°20′11,036″E/-16,471975 45,336399
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Park Narodowy Tsingy de Namoroka – park narodowy położony w zachodniej części Madagaskaru, w regionie Boeny. Zajmuje powierzchnię 22 227 ha^[2].

Obszar ten był chroniony już od 1927 roku^[3]. W 1966 roku utworzono tu rezerwat specjalny, a status parku narodowego zyskał dopiero w 2002 roku. Położony jest około 200 km na południowy zachód od Mahajanga i 50 km na południe od Soalala^[1].

Obejmuje skalne ściany, jaskinie, kaniony i naturalne baseny. Ta rzeźba terenu powstała w wyniku działania czynników zewnętrznych na płaskowyż zbudowanego z krystalicznego wapienia. Ma tu schronienie wiele gatunków flory i fauny, z których wiele jest endemitami. Park należy do tego samego kompleksu obszarów chronionych co Park Narodowy Baie de Baly^[2].

Typ klimatu w połączeniu z rzeźbą terenu stworzył dwa typy ekosystemów istniejących w terenie parku. Są to gęste suche lasy liściaste z formacjami skalnymi zwanymi tsingy oraz sawanna z baobabami^[1][2].

W części parku, którą pokrywa sawanna, występują głównie gatunki trawy Heteropogon contortus oraz Hyparrhenia rufa.

106 gatunków roślin występujących na terenie parku jest endemicznych dla Madagaskaru^[2].

Ponadto można tu spotkać takie gatunki roślin jak Hyphaene shatan, Poupartia willcaffra, Stereospermum variabilis, czy gatunki z rodzaju Aristida^[4].

W parku zaobserwowano 81 gatunków ptaków z czego 31 jest endemicznych dla Madagaskaru. 3 gatunki, jastrząb brunatny (Accipiter henstii), brodawnik żółtobrzuchy (Philepitta schlegeli) oraz ibis białoskrzydły (Lophotibis cristata), są zagrożone i są wpisane na listę IUCN^[2].

Większość gatunków przechodzi w stan hibernacji czasie pory suchej. W parku występuje 8 gatunków lemurów (między innymi takie gatunki jak sifaka biała, Propithecus deckenii, Lepilemur edwardsi, lemurek myszaty, Eulemur rufifrons, palczak madagaskarski, czy Eulemur fulvus), 5 gatunków płazów (w tym Tomoptema Labros, Ptychadena mascareniensis, czy Mantidactylus biporus) oraz 30 gatunków gadów (między innymi żółw wielkogłowy)^[1][2].

W parku można bardzo często spotkać występujące endemiczne gryzonie z rodzaju Eliurus. Można tu także zaobserwować koralczyka niebieskawego (Alectroenas madagascariensis) z rodziny gołębiowatych^[2], czy cyraneczkę madagaskarską (Anas berniei)^[1].

• 
  Ibis białoskrzydły
• 
  sifaka biała
• 
  Eulemur fulvus
• 
  Ptychadena mascareniensis

Pora sucha trwa od maja do października^[2], natomiast pora deszczowa trwa od listopada do marca^[1]. Opady roczne wynoszą około 115 cm, podczas gdy średnia temperatura wynosi około 25°C^[3].

Park jest niedostępny w miesiącach od listopada do marca z powodu gorącej pory deszczowej. Obecnie nie ma infrastruktury turystycznej na terenie parku. Odwiedzić park można tylko rejestrując się najpierw w biurze ANGAP w Soalala^[1].