Parafia Świętych Kosmy i Damiana w Wujskiem

Parafia
Świętych Kosmy i Damiana
w Wujskiem
Ilustracja
Kościół parafialny
Państwo

 Polska

Siedziba

Wujskie

Adres

Wujskie 57
38-500 Sanok

Data powołania

1948

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Archidiecezja

przemyska

Dekanat

Sanok II

Kościół

Kościół Świętych Kosmy i Damiana w Wujskiem

Filie

Załużpw. MB Nieustającej Pomocy

Proboszcz

ks. Piotr Babiarz

Wezwanie

Świętych Kosmy i Damiana

Wspomnienie liturgiczne

26 września

Położenie na mapie gminy wiejskiej Sanok
Mapa konturowa gminy wiejskiej Sanok, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „ParafiaŚwiętych Kosmy i Damianaw Wujskiem”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „ParafiaŚwiętych Kosmy i Damianaw Wujskiem”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „ParafiaŚwiętych Kosmy i Damianaw Wujskiem”
Położenie na mapie powiatu sanockiego
Mapa konturowa powiatu sanockiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „ParafiaŚwiętych Kosmy i Damianaw Wujskiem”
Ziemia49°32′45,456″N 22°18′12,870″E/49,545960 22,303575

Parafia Świętych Kosmy i Damiana w Wujskiem − parafia rzymskokatolicka znajdująca się w archidiecezji przemyskiej w dekanacie Sanok II[1].

Historia

W 1513 roku wieś była wzmiankowana jako Wola Ujska, w 1526 roku Załuska Wola, a od 1542 roku Wujskie. W 1804 roku zbudowano murowany kościół dla służby dworskiej i robotników manufaktury tkackiej. W 1839 roku po spaleniu się manufaktury tkackiej robotnicy wyjechali, a kościół został przekazany na cerkiew dla miejscowych grekokatolików[2].

W czasie Akcji „Wisła” grekokatolicy zostali wysiedleni, a wieś zasiedlona przybyszami z okolic Krakowa i Nowego Sącza. W 1947 roku kościół został odzyskany przez rzymsko-katolików. W 1948 roku dekretem bpa Franciszka Bardy została erygowana ekspozytura, z wydzielonego terytorium parafii Lesko[3].

Na terenie parafii jest 630 wiernych (w tym: Wujskie – 320, Załuż – 310)[4].

Proboszczowie parafii:
 Ta sekcja jest niekompletna. Jeśli możesz, rozbuduj ją.
? – ?. ks. Jan Kolanko (ekspozyt, proboszcz parafii Jasień, rezydent w Wujskiem)[5].
? – ?. ks. Tadeusz Szajnowski (ekspozyt)[6]
? –1965. ks. Władysław Rybka (administrator).
1965– ks. Kazimierz Nowak (ekspozyt)[7].
1969–1981. ks. Kazimierz Pszon[8].
1981–1995. ks. Franciszek Surowiec[9].
2005– nadal ks. Piotr Babiarz.

Kościół filialny

W 1880 roku w Załużu hr. Adam Wiktor właściciel dóbr Załuż-Wujskie, zbudował murowaną neobarokową kaplicę grobową, w której odprawiano msze święte i była miejscem pochówku rodziny Wiktorów.

W latach 1929–1930 zbudowano murowany kościół pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy, który 11 października 1931 roku poświęcił bp Franciszek Barda[10].

W 1940 roku Sowieci zdewastowali kaplicę grobową Wiktorów, a szczątki zmarłych rozrzucili po okolicy. W 1944 roku kaplica została poważnie uszkodzona podczas ostrzału frontowego i od tego czasu jest w stanie ruiny.

Przypisy

  1. Opis dekanatu na stronie archidiecezji
  2. Waldemar Bałda, Świątynia „Zakładowa” [online], Nasze Słowo. Nr 14 [dostęp 2015-04-05].
  3. Rocznik Archidiecezji Przemyskiej 1997. Album (s. 464) ISSN 1233-4685
  4. Rocznik Archidiecezji Przemyskiej 2015 (s. 307-308) ISSN 1429-6314
  5. Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1952 (s. 68) [dostęp 2024-02-22]
  6. Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1958 (s. 123) [dostęp 2024-02-22]
  7. Rocznik Diecezji przemyskiej na rok 1966 (s. 131) [dostęp 2024-02-22]
  8. Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1979 (s. 189) [dostęp 2024-02-22]
  9. Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1984 (s. 395-396) [dostęp 2024-02-22]
  10. Kronika szkoły w Załużu 1890–1939. Rok szkolny 1929/30, Rok szkolny 1930/31, Rok szkolny 1931/32 [online], spzaluz.szkolna.net.

Linki zewnętrzne