Para wodna – gazowy stan skupieniawody. Jako prawie czysty gaz występuje w naturze w gejzerach, w gorących jaskiniach, para jest wyrzucana z podziemi, jest wytwarzana i używana w technice oraz w gospodarstwie domowym. Jest zmiennym składnikiem powietrza atmosferycznego.
Para wodna powstaje w wyniku parowania wody lub sublimacjilodu. Podczas tego procesu cząsteczka wody odrywa się od cieczy lub ciała stałego i przechodzi do gazu. Takie przejście wymaga dostarczenia energii. Energia ta jest zwykle pobierana z cieczy w postaci ciepła, przez co następuje oziębianie cieczy. Na granicy ciecz-gaz zachodzi też przechodzenie cząsteczek od gazu do cieczy (skraplanie). Dla danej temperatury ustala się równowaga zależna od ciśnienia wywoływanego przez cząstki pary wodnej, tzw. ciśnienie parcjalne, a nie zależy ono od ciśnienia wywieranego przez inne gazy na wodę. Gdy cząstek pary jest mniej, to przeważa parowanie, natomiast gdy cząstek jest zbyt dużo, przeważa skraplanie.
Przy żądanym ciśnieniu, temperaturę do której należy schłodzić parę wodną by możliwe było jej skroplenie, nazywa się temperaturą punktu rosy.
Para wodna w atmosferze Ziemi odgrywa bardzo ważną rolę – jest gazem cieplarnianym, kształtuje pogodę i klimat. Jej własności i przemiany wpływają na wiele zjawisk atmosferycznych.
Wytwarzana także przez organizmy żywe, zwykle w celu chłodzenia. Duża wartość ciepła parowania powoduje, że woda znakomicie nadaje się do tego celu. Sterowanie ilością odprowadzanej przez skórę wody jest jednym z mechanizmów pozwalających na utrzymanie stałej temperatury organizmu (u człowieka 36,6 °C). Parowanie z nadziemnych części roślin (transpiracja) oprócz chłodzenia, ułatwia transport składników odżywczych z gleby.