9 Bateria Artylerii Przeciwlotniczej Motorowa Typ A
Pluton Regulacji Ruchu (jednostka organizacyjna kawalerii)
Pluton Żandarmerii
Pluton Sanitarny
Pluton Lotnictwa Towarzyszącego
Kolumna Transportowa
Kolumna Warsztatowa
Batalion czołgów lekkich i szwadron czołgów rozpoznawczych wchodzący w skład dywizjonu rozpoznawczego oraz organiczne plutony czołgów rozpoznawczych obu pułków były jednostkami organizacyjnymi broni pancernych. Batalion czołgów w składzie dwóch kompanii miał zostać zorganizowany w Modlinie po utworzeniu batalionu czołgów 7TP dla 10 BK.
1 samochód terenowy, 29 motocykli z wózkiem bocznym, 14 motocykli, 1 samochód ciężarowy mały, 9 samochodów ciężarowych, 44 rowery, 1 przyczepa – kuchnia, 6 czołgów – tankietekTKS
Szwadron liniowy (cztery w składzie pułku) – składał się z dowódcy z pocztem, trzech plutonów liniowych i drużyny gospodarczej. Pluton liniowy składał się z dowódcy, czterech sekcji, zastępcy i gońca.
4 oficerów, 116 podoficerów i szeregowych (razem w czterech szwadronach: 16 oficerów, 464 podoficerów i szeregowych)
1 samochód terenowy, 5 motocykli z wózkiem bocznym, 2 motocykle, 11 samochodów ciężarowych, 1 przyczepa – kuchnia (razem w czterech szwadronach: 4 samochody terenowe, 20 motocykli z koszem, 8 motocykli, 44 samochody ciężarowe, 4 przyczepy – kuchnie)
Szwadron ciężkich karabinów maszynowych i broni ciężkiej – składał się z dowódcy z pocztem, czterech plutonów ciężkich karabinów maszynowych, dwóch plutonów moździerzy i drużyny gospodarczej
4 motocykle z wózkiem bocznym, 3 samochody terenowe z radiostacją, 3 samochody ciężarowe małe z przyczepami ze sprzętem, 1 samochód ciężarowy, 4 specjalne przyczepy
Pluton techniczny – składał się z warsztatu polowego i pięciu patroli reperacyjnych
1 oficer, 32 podoficerów i szeregowych
3 pistolety, 32 karabinki
5 motocykli z wózkiem bocznym, 2 motocykle, 3 samochody ciężarowe małe, 1 samochód ciężarowy ze sprzętem i przyczepą na olej, 1 samochód ciężarowy – warsztat polowy
Pluton gospodarczo – transportowy – składał się z sekcji: żywnościowej, amunicyjnej i materiałów napędowych
3 motocykle z wózkiem bocznym, 15 samochodów ciężarowych, 2 samochody – cysterny, 3 przyczepy – kuchnie, 6 przyczep specjalnych
Szwadron zapasowy – był to szwadron konny i nie uczestniczył w działaniach Brygady. Liczył ok. 250 ludzi w tym 10 oficerów.
Skład i organizacja identyczna jak w 1 Pułku Strzelców Konnych, z tym że w nazewnictwie używano zamiast nazwy szwadron – kompania. Nie miał również kompanii zapasowej.
1 samochód terenowy, 4 motocykle z wózkiem bocznym, 1 motocykl, 1 samochód ciężarowy mały, 1 samochód ciężarowy specjalny
Kompania przeciwpancerna (w składzie dywizjonu były dwie kompanie) – każda składała się z dowódcy z pocztem, trzech plutonów armat przeciwpancernych i drużyny gospodarczej
(przewidziany w składzie brygady batalion czołgów lecz nie został sformowany) Kompania – składała się z dowódcy z pocztem, trzech plutonów i drużyny gospodarczo – technicznej
Dowódca z pocztem, patrolem sanitarnym, łączności i regulacji ruchu:
1 samochód terenowy, 1 samochód terenowy z radiostacją, 5 motocykli z wózkiem bocznym, 5 samochodów ciężarowych małych, 10 samochodów ciężarowych, 8 samochodów – ciągników, 4 przyczepy specjalne, 1 przyczep – kuchnia
Organizacja wojenna szwadronu łączności
Składał się z dowódcy z pocztem, plutonów łączności radiowej i telefonicznej oraz drużyny gospodarczej
Dowództwo:
1 oficer, 9 podoficerów i szeregowych
1 pistolet, 9 karabinków
1 samochód terenowy, 2 motocykle z wózkiem bocznym, 2 motocykl
Pluton łączności radiowej – wyposażony w cztery radiostacje
1 samochód osobowy, 61 samochodów terenowych tzw. łazików, 20 samochodów terenowych wyposażonych w radiostację, 9 samochodów terenowych sanitarnych, 12 samochodów terenowych specjalnych, 293 motocykle z wózkiem bocznym, 99 motocykli, 79 samochodów ciężarowych małych, 423 samochody ciężarowe, 64 samochody – ciągniki, 3 samochody półgąsienicowe, 4 samochody – warsztaty polowe, 27 samochodów – cystern, 41 przyczep – kuchni, 62 przyczepy różne, 88 rowerów.
Bibliografia
Rajmund Szubański, Polska broń pancerna 1939, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1989, wyd. II poprawione i uzupełnione, ISBN 83-11-07660-X.
Eugeniusz Kozłowski, Wojsko Polskie 1936-1939. Próby modernizacji i rozbudowy, Wydawnictwo MON, Warszawa 1964, wyd. I.
Książka Janusza Magnuskiego "Angielski czołg Vickers E w polskiej służbie” cz.II (Nowa Technika Wojskowa 6/1999)
Wacław Zaleski: W Warszawskiej Brygadzie Pancerno-Motorowej 1939. Z dziejów 1 Pułku Strzelców Konnych. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1988. ISBN 83-11-07460-7.
Piotr Zarzycki: Plan mobilizacyjny „W”. Wykaz oddziałów mobilizowanych na wypadek wojny. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, 1995. ISBN 83-85621-87-3.