Data i miejsce urodzenia
|
27 listopada 1977 Czernihów
|
Klub
|
Dynamo Czernihów
|
Wzrost
|
164 cm
|
Debiut w PŚ
|
7.12.1996, Östersund (80. miejsce – sprint)
|
Pierwsze punkty w PŚ
|
30.11.2000, Anterselva (13. miejsce – b.indywidualny)
|
Pierwsze podium w PŚ
|
13.12.2006, Hochfilzen (3. miejsce – b.indywidualny)
|
Dorobek medalowy
|
|
Odznaczenia
|
|
Oksana Jurijiwna Chwostenko (ukr. Оксана Юріївна Хвостенкo, ur. 27 listopada 1977 r. w Czernihowie) – ukraińska biathlonistka, czterokrotna medalistka mistrzostw świata, wielokrotna medalistka mistrzostw Europy.
Kariera
Pierwszy sukces w karierze osiągnęła w 1996 roku, kiedy na mistrzostwach świata juniorów w Kontiolahti zdobyła srebrny medal w biegu indywidualnym. W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 7 grudnia 1996 roku w Östersund, zajmując 80. miejsce w sprincie. Pierwsze punkty zdobyła 30 listopada 2000 roku w Anterselvie, gdzie zajęła 13. miejsce w biegu indywidualnym. Na podium zawodów pucharowych pierwszy raz stanęła 13 grudnia 2006 roku w Hochfilzen, kończąc rywalizację w biegu indywidualnym na trzeciej pozycji. W zawodach tych wyprzedziły ją jedynie dwie Niemki: Andrea Henkel i Martina Glagow. W kolejnych startach jeszcze cztery razy stawała na podium, odnosząc przy tym jedno zwycięstwo: 21 stycznia 2007 roku w Pokljuce wygrała bieg masowy. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 2006/2007, kiedy zajęła dziewiąte miejsce w klasyfikacji generalnej i drugie w klasyfikacji biegu masowego.
Wspólnie z Iryną Merkuszyną, Oksaną Jakowlewą i Ołeną Petrową zdobyła srebrny medal w sztafecie na mistrzostwach świata w Chanty-Mansyjsku w 2003 roku. Kolejne trzy medale wywalczyła podczas rozgrywanych w 2008 roku mistrzostw świata w Östersund. Najpierw zdobyła brązowy medal w sprincie, plasując się za Andreą Henkel i Rosjanką Albiną Achatową. Pięć dni później trzecie miejsce zajęła też w biegu indywidualnym, za kolejną Rosjanką - Jekatieriną Jurjewą i Martiną Glagow. Ponadto razem z Oksaną Jakowlewą, Witą Semerenko i Wałentyną Semerenko zdobyła srebro w sztafecie. Była też między innymi ósma w sprincie i biegu masowym na mistrzostwach świata w Hochfilzen w 2005 roku. Wielokrotnie zdobywała medale mistrzostw Europy, w tym złote w biegu pościgowym na ME w Nowosybirsku (2005) i w sztafecie na
ME w Novym Měscie (2008).
W 2002 roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City, gdzie w swoim jedynym starcie zajęła 29. miejsce w biegu indywidualnym. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Turynie zajęła 20. miejsce w tej konkurencji, 49. w sprincie i 11. w sztafecie. Brała też udział w igrzyskach olimpijskich w Vancouver w 2010 roku, zajmując między innymi ósme miejsce w biegu indywidualnym, jedenaste w sprincie i szóste w sztafecie.
Odznaczona Orderem Księżnej Olgi III klasy[1].
W 2011 roku została zdyskwalifikowana na rok, po tym jak w próbce jej krwi pobranej podczas MŚ 2011 wykryto podwyższone stężenie efedryny. W wyniku dyskwalifikacji anulowano wszystkie jej wyniki od momentu pobrania próbki, tj. od dnia rozegrania sztafety kobiet na MŚ 2011, gdzie Ukrainki zajęły drugie miejsce[2].
Od 2001 roku jej mężem jest Wiaczesław Derkacz[3].
Osiągnięcia
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium chronologicznie
Lp. |
Dzień |
Rok |
Miejscowość |
Konkurencja |
Lokata |
Pudła |
Czas biegu |
Strata |
Zwycięzca
|
1.
|
13 grudnia
|
2006
|
Hochfilzen
|
Bieg indywidualny na 15 km
|
3.
|
0+0+0+0
|
46:30,5
|
+1:02,8
|
Andrea Henkel
|
2.
|
21 stycznia
|
2007
|
Pokljuka
|
Bieg masowy na 12,5 km
|
1.
|
0+0+0+0
|
41:55,9
|
–
|
–
|
3.
|
18 marca
|
2007
|
Chanty-Mansyjsk
|
Bieg masowy na 12,5 km
|
2.
|
0+0+1+0
|
39:29,3
|
+3,2
|
Helena Jonsson
|
4.
|
9 lutego
|
2008
|
Östersund
|
Sprint na 7,5 km
|
2.
|
0+0
|
20:06,3
|
+23,2
|
Andrea Henkel
|
5.
|
14 lutego
|
2008
|
Östersund
|
Bieg indywidualny na 15 km
|
3.
|
0+0+1+0
|
46:48,3
|
+2:24,4
|
Martina Glagow
|
Przypisy
Bibliografia