PROFILPELAJAR.COM

Remiza strażacka w Suchej Górnej
	; Drużyna Ochotniczej Straży Pożarnej przed nowo wybudowaną remizą w roku 1936
Państwo	Czechy
Kraj	morawsko-śląski
Powiat	Karwina
Gmina	Sucha Górna
Kraina	Śląsk
Kod pocztowy	73535
	Położenie na mapie kraju morawsko-śląskiego Remiza strażacka w Suchej Górnej
	Położenie na mapie Czech Remiza strażacka w Suchej Górnej
	49°48′N 18°29′E/49,797803 18,481888

Ochotnicza Straż Pożarna w Suchej Górnej (cz. Sbor dobrovolných hasičů v Horní Suché) – organizacja społeczna powstała w 1833 roku w Suchej Górnej.

Opis

OSP w Suchej Górnej jest stowarzyszeniem, którego głównym celem jest zapobieganie pożarom oraz współdziałanie w tym zakresie z Hasičským záchranným sborem České republiky (HZS ČR).

Najwyższym wyróżnieniem tej organizacji jest Honorowa Chorągiew Zarządu Głównego Związku Straży Pożarnej Czech, Moraw i Śląska^[1].

Historia

XIX wiek

Historia Ochotniczej Straży Pożarnej w Suchej Górnej sięga pierwszej połowy XIX wieku. Ówczesny właściciel cukrowni, hrabia Larisch-Mönnich założył w 1833 roku drużynę strażacką, złożoną z pracowników zakładu, której celem była ochrona hrabiowskiego majątku. Po zamknięciu cukrowni w 1873 roku hrabia postanowił rozwiązać drużynę^[1].

Początek XX wieku

Dopiero po 30 latach obywatele Suchej Górnej doczekali się założenia nowej ekipy strażackiej. W dniu 9 sierpnia 1903 roku w gospodzie „Na Kępce” odbyło się otwarte zebranie zwołane z inicjatywy ówczesnego burmistrza Jana Krzystka. Uchwalono na nim założenie Związku Ochotniczej Straży Pożarnej. Zgłosiło się wówczas 28 członków, którzy wybrali nowego komendanta – Rafała Firlę. Po powołaniu do życia drużyny kupiono od firmy Čermak z Teplic czterokołową sikawkę ręczną. Remiza strażacka mieściła się wtedy w budynku hrabiego Larischa, w tzw. „Spichlerzu”^[2]. W 1912 roku górnosuszanie zorganizowali współzawodnictwa, w których wzięło udział 21 okolicznych grup pożarnych, łącznie liczyły one 500 strażaków. Organizatorzy zajęli II miejsce^[1].

1918-1945

W czasach I wojny światowej liczba członków wyraźnie zmalała, gdyż na skutek mobilizacji wielu z nich poszło walczyć na front. Z 38 członków w 1918 roku pozostało tylko 18. W 1922 roku brygadę zreorganizowano. Powołano dwie załogi strażaków oraz oddział sanitariuszy, który liczył 6 członków. W 1932 roku rozpoczęto rozmowy na temat wybudowania nowej remizy strażackiej, ze względu na to, iż stara remiza na „Spichlerzu” była już niewystarczająca. Realizację tego projektu rozpoczęto w sierpniu 1935 roku, położeniem kamienia węgielnego pod budowę. Dokonał tego ówczesny prezes związku Kornel Mackowski oraz komendant Rudolf Toboła. W roku 1936 z inicjatywy obywateli narodowości czeskiej założono drugą drużynę strażacką, która przejęła po ekipie polskiej remizę na „Spichlerzu”. Pierwszym prezesem został Josef Piskoř, a komendantem Augustin Zetek^[3]. Głównym tematem zebrań było wybudowanie nowej remizy strażackiej. Otrzymano zezwolenie na budowę na parceli naprzeciw byłego kina (gospoda „U Pastuchy”) i zgodę na wynajem na 99 lat z opłatą roczną w wysokości 10 koron. W 1938 roku położono kamień węgielny i budowlę zadaszono, ale budowy nie ukończono z powodu wydarzeń monachijskich. Ostatnie zebranie polskiego oddziału odbyło się 26 sierpnia 1939 roku. Potem nadszedł okres terroru, niewoli i przemocy. Majątki skonfiskowano. Z okresu 1939–1945 nie zachowały się żadne dokumenty. Działalność obu drużyn została wznowiona 3 maja 1945 roku. Pierwsze ćwiczenia odbyły się już w sierpniu 1945 roku^[1].

Okres powojenny

W 1948 roku obie drużyny strażackie połączono, pierwszym prezesem został Karel Heller, a komendantem Alois Toboła. W 1950 roku kupiono samochód ciężarowy, 400 metrów węży i syreny. Zakupiono również instrumenty muzyczne i utworzono orkiestrę dętą. W latach 1956–1959 działało również kółko teatralne, którego przewodniczącym był Fryderyk Guziur. Z okazji 60. rocznicy założenia drużyny powstał zespół muzyczny kierowany przez Ericha Paździorę. W 1968 roku dobudowano garaż z tarasem, ponieważ Ochotnicza Straż Pożarna w Suchej Górnej miała na stanie już trzy samochody. W 1997 roku podczas powodzi tysiąclecia pomagali zagrożonym obywatelom mieszkającym nad Suszanką i przygotowali ich ewakuację^[1].

Corocznie organizowany jest tzw. „Tradycyjny Bal Strażaka”, czyli współzawodnictwa brygad strażackich walczących o „Wędrowny Puchar Gminy”^[3].

Prezesi i naczelnicy od połączenia polskiej i czeskiej drużyny 9 maja 1948

Prezesi

Karel Heller (1948–1950)
Vítězslav Kacíř (1951–1952)
Eduard Kolarz (1952–1953)
Leopold Waloszek (1953-1960)
Jan Tomiczek (1961–1962)
Jindřich Gaś (1962–1963)
Leopold Waloszek (1964– 1969)
Vítězslav Matula (1969–1981)
Jan Kurzeja (1981–1997)
Tomáš Stefan (od 1997)

Naczelnicy

Alois Tobola (1948–1952)
Vladislav Faja (1952–1953)
Jindřich Gaś (1953-1960)
Josef Adamiec (1961–1962)
Jan Kurzeja (1962–1967)
Rudolf Moldrzyk (1967–2003)
Rostislav Krhovják (od 2003)^[4]

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Horní Suchá 1305-2005., wyd. Vyd. 1, Havířov: Milan Pěgřim, 2005, ISBN 80-903567-0-2, OCLC 85152165 [dostęp 2021-10-13] .
↑ POLAR televizeP. Ostrava POLAR televizeP., Miniexpres Horní Suché 18.06.2021 16:50 | POLAR TV [online], polar.cz [dostęp 2021-10-13] (cz.).
↑ ^a ^b Viktor Petříček (Devbon), Historie hasičů | SDH Horní Suchá [online], www.sdh-hornisucha.cz [dostęp 2021-10-13] (cz.).
↑ Viktor Petříček (Devbon), Členové výboru | SDH Horní Suchá [online], www.sdh-hornisucha.cz [dostęp 2021-10-13] (cz.).