Obszar Chronionego Krajobrazu Środkowej Grabi – obszar chronionego krajobrazu utworzony w 1989 roku. W 1993 roku decyzją Rady Miasta i Gminy w Łasku zasięg obszaru został powiększony aż do południowo-zachodniej granicy gminy. Granice Obszaru wyznaczono Rozporządzeniem Wojewody Sieradzkiego z dnia 31 lipca 1998 r.[1]
Położenie
Położony w zachodniej części województwa łódzkiego.
Łączna powierzchnia wynosi 6558 ha, z czego ok. 502,32 ha stanowią lasy zarządzane przez leśnictwa: Grabia, Dobroń, Kopyść, Sędziejowice i Luciejów w nadleśnictwie Kolumna wchodzące w skład RDLP w Łodzi.
Obszar znajduje się na Wysoczyźnie Łaskiej obejmując dolinę rzeki Grabi w jej środkowym biegu wraz z dopływami: Pałusznicą i Końską. Grabia, będąca prawostronnym dopływem Widawki (dorzecze Odry) jest uznawana za jedną z najczystszych rzek nizinnych w Polsce.
Rzeka ta odznacza się niezwykłym bogactwem fauny. Badania zoologiczne prowadzone tu od 1928 roku przez Uniwersytet Łódzki wykazały występowanie tu 800 gatunków, w tym 80 odkrytych po raz pierwszy w Polsce, a dwa gatunki okazały się nowymi dla nauki. Występuje tu wiele gatunków rzadkich i chronionych, m.in.:
↑Użytek ekologiczny (nie nadano nazwy). [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-08-06].