Obraz namalowano w stylu wczesnobarokowym[1]. Artysta wizerunku jest nieznany. Wymiary obrazu to 71 x 53 cm. Obraz przedstawia Jezusa Chrystusa pokrytego ranami i krwią ze związanymi sznurem rękami, który w lewej dłoni trzyma trzcinę. Jezus ma na ramionach purpurowy płaszcz a na głowie koronę cierniową[2].
Historia obrazu
Data sprowadzenia obrazu z Rzymu do Ciężkowic nie jest dokładnie znana. Podawane są dwie daty. Pierwsza to rok 1632, w którym papież Urbana VIII miał podarować obraz Ciężkowicom. Druga data (uważana za bardziej prawdopodobną) – 1682 r., ówczesny papież Innocenty XI miał ofiarować obraz księdzu z Ciężkowic[2][3][4].
Ksiądz otrzymany od papieża obraz umieścił na plebanii[2]. Następnie obraz został przeniesiony do kaplicy zamkowej, a potem do kościoła za sprawą pani Kurdynanowskiej[5]. Kobieta ta była ciężko chora, pewnego razu miała sen by udać się w pielgrzymce do Pana Jezusa Miłosiernego w Ciężkowicach i modlić się tam o uzdrowienie. Odzyskawszy zdrowie Kurdynanowska ufundowała ołtarz, do którego uroczyście przeniesiono obraz Chrystusa. W kościele w Ciężkowicach zaczęto obchodzić odpusty, które nie były zaaprobowane przez władzę kościelną. Decyzją krakowskiej kurii obraz przeniesiono do Krakowa w 1720 celem zbadania sprawy[6]. Przyniesienia obrazu do stolicy Małopolski podjęło się dwóch mieszczan, Burek i Małopolski, którzy po powrocie zachorowali[7].
W Krakowie wizerunek z Ciężkowic zaginął. Został on odnaleziony dopiero 3 września 1753 za sprawą ks. Jana Słowińskiego, który pochodził z Ciężkowic[3][6]. Ksiądz ten będąc w Krakowie utracił wzrok. We śnie otrzymał wezwanie do odnalezienia obrazu w murze kościoła Mariackiego[6]. Po uzyskaniu zgody władz kościelnych na poszukiwanie wizerunku, ksiądz wskazał murarzowi lokalizację obrazu. We wskazanym miejscu odnaleziono wizerunek i cztery inne obrazy. Wówczas ksiądz odzyskał wzrok[8]. Obraz przeniesiono na Wawel, gdzie sporządzono protokół, w którym obraz określono jako cudowny: „quasi miraculis nobilitatam”. Dokument podpisali przedstawiciele krakowskiego konsystorza oraz inni kapłani w tym księża misjonarze[3][6]. Tym cudem spełniły się marzenia wiernych z Ciężkowic o potwierdzenie kultu obrazu. Dzięki staraniom Franciszka Lassatowicza oraz Jana Góreckiego, mieszczanom z Ciężkowic, obraz przywieźć do Ciężkowic[9]. Obraz sprowadzono w dniu 3 maja 1795 i wprowadzono uroczyście do świątyni[3]. Była to wielka manifestacja wiary, w której wzięła duża liczba wiernych i kapłanów, a tym samym pierwsza uroczystość ku czci Pana Jezusa Miłosiernego w Ciężkowicach. Kilka dni przed przywiezieniem wizerunku sporządzono protokół w kurii krakowskiej, w którym zezwolono na przeniesienie obrazu. Na tyle obrazu wpisano daty przewiezienia do Krakowa, jego odnalezienia w 1753 oraz jego przekazania parafii w Ciężkowicach[10].
Od tej pory kult obrazu zaczął się rozwijać. W każdy pierwszy piątek miesiąca odprawiano msze św. z udziałem orkiestry miejskiej dzięki funduszom zarządu miasta. W dniu 18 sierpnia 1798[6] obraz Pana Jezusa zwanego Ciężkowickim przeniesiono z ołtarza św. Antoniego do ołtarza wielkiego, by podkreślić jego cudowność[10]. Została założona księga łask i cudów wyproszonych u Jezusa Miłosiernego[11].
W roku 1795 z okazji wprowadzenia obrazu do kościoła ułożona została Pieśń o Panu Jezusie Miłosiernym w Ciężkowicach cuda słynącym, na melodię „Do Ciebie Panie”[12], która jest śpiewana w Ciężkowicach do dziś[13]. Część tej pieśni[12]:
O Boże Wielki w tym małym obrazie
Cudami sławny dla nędznych w złym razie
Do Ciebie Panie biegniemy do Ciebie,
Abyś ratował nas w każdej potrzebie,
Miastu Ciężkowice, dla biednego ludu
Świadczyłeś łaski, doznawali cudu...
Kult
Panu Jezusowi Miłosiernemu przypisuje się wiele cudów, m.in. ocalenie Ciężkowic w czasie rabacji w 1846, a także w okresie pierwszej i drugiej wojny światowej[3] oraz łask w tym doznawanych przez wiernych współcześnie[14].
W 1983 roku obraz został odnowiony staraniem miejscowego ks. Michała Sopaty. Usytuowany jest nadal w ołtarzu głównym z podnoszoną zasłoną ogniotrwałą. Na zasłonie widać napis: „Ecce Homo”, będący tytułem tego obrazu[10]. Obraz jest uroczyście odsłaniany i zasłaniany. W dniu 2 lutego 2003 roku dekretem biskupa Wiktora Skworca kościół w Ciężkowicach został podniesiony do godności sanktuarium Pana Jezusa Miłosiernego[6].
↑ZbigniewZ.WielgoszZbigniewZ., Cuda i łaski od Miłosiernego [online], tarnow.gosc.pl, 21 kwietnia 2020 [dostęp 2022-06-28](pol.).
Bibliografia
Franciszek Mróz, Pielgrzymowanie do sanktuariów Pańskich w Karpatach Polskich, [w:] Stanisław Sroka (red.), Podróżowanie w Karpaty wczoraj i dziś, Wydawnictwo AVALON, 2009, s. 141-169.
.jpg)
