Ten artykuł od 2010-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Niziny Wewnętrzne^[1] (ang. Interior Plains) – obszar fizjograficzny położony pomiędzy między zachodnią krawędzią Tarczy Kanadyjskiej a fałdowym systemem Gór Skalistych; szeroka synklina, wypełniona skałami osadowymi datowanymi od paleozoiku do kenozoiku. Na tym podłożu wykształciły się trzy regiony tzw. „równin prerii”, przedzielone dwoma wyraźnymi progami morfologicznymi. Równiny te obniżają się ku północy, przechodząc w rzekę Mackenzie i dochodząc do brzegu Morza Beauforta. Ich południową granicę wyznaczają miasta Dallas i San Antonio.

Serie skalne zawierają liczne pokłady surowców energetycznych, takich jak: węgiel kamienny, ropa naftowa i gaz ziemny. Poza tym występuje tam potas, sól i gips. Całą powierzchnię Zachodnich Równin Wewnętrznych pokrywają osady lodowcowe.