Nikotynizm

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane paleniem tytoniu (zespół uzależnienia)
Ilustracja
Papieros
Klasyfikacje
ICD-10

F17.2

Nikotynizm – uzależnienie od nikotyny.

Dane statystyczne

Palący tytoń w Polsce
rok procent
mężczyźni kobiety populacja
1995[1] 40,9 19,4 29,6
2004[1] 33,9 19,3 26,3
2011 33,6[2] 20,5[2] 27,2[2] / 31[3][4]
2013[4] 31 23 27
2015[4] 31 18 24
2017[4] 29 20 24
Palący na świecie
region procent
mężczyźni kobiety
Afryka 29 4
Pn. i Pd. Ameryka 35 22
Środkowy Wschód 35 4
Europa 46 26
Pd-wsch. Azja 44 4
zach. Ocean Spokojny 60 8
(według ocen WHO, 2000[potrzebny przypis])

Od 1985 spotykają się grupy samopomocowe Anonimowych Nikotynistów (Nicotine Anonymous), które korzystają z zapożyczonego od Anonimowych Alkoholików Programu 12 kroków[5].

31 maja jest dniem bez papierosa.

Mechanizm uzależnienia

Główne właściwości uzależniające nikotyny wiązane są z powodowaniem wyrzutu dopaminy do jądra półleżącego[6].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b UNECE Statistical Division Database [dostęp: 17.01.2011] "Palenie" zdefiniowano jako "palenie codziennie co najmniej jednego papierosa". Dane dotyczą osób powyżej 15 roku życia.
  2. ↑ a b c Janusz Czapliński: Nikotynizm w Polsce. Raport dla World Health Organization. 2011-07-26. [dostęp 2014-03-03]. (pol.).
  3. ↑ Anna Karwowska: Sześć lat z zakazem palenia w miejscach publicznych. Ilu Polaków rzuciło papierosy?. 2016-11-15. [dostęp 2016-11-15]. (pol.).
  4. ↑ a b c d Raport z ogólnopolskiego badania ankietowego na temat postaw wobec palenia tytoniu [online], październik 2019, s. 6.
  5. ↑ Szkic 12 kroków wychodzenia z nikotyNizmu. nicotine-anonymous.org. [dostęp 2014-11-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-16)]. (ang.).
  6. ↑ Adam Bilikiewicz, Stanisław Pużyński, Jacek Wciórka, Janusz Rybakowski: Psychiatria.. T. 2. Wrocław: Urban & Parner, 2003. ISBN 83-87944-72-6.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.