|
Państwo
|
Gruzja
|
Data i miejsce urodzenia
|
23 lutego 1992 Tbilisi
|
Wzrost
|
185 cm
|
Gra
|
praworęczny, oburęczny bekhend
|
Status profesjonalny
|
2008
|
Zakończenie kariery
|
aktywny
|
Gra pojedyncza
|
Wygrane turnieje
|
5
|
Najwyżej w rankingu
|
16 (27 maja 2019)
|
Australian Open
|
3R (2018, 2019)
|
Roland Garros
|
3R (2017)
|
Wimbledon
|
3R (2015, 2022)
|
US Open
|
4R (2018)
|
Gra podwójna
|
Wygrane turnieje
|
0
|
Najwyżej w rankingu
|
148 (27 maja 2019)
|
Australian Open
|
1R (2018, 2021, 2022)
|
Roland Garros
|
2R (2018)
|
Wimbledon
|
3R (2022)
|
US Open
|
1R (2017, 2022)
|
|
Nikoloz Basilaszwili (gruz. ნიკოლოზ ბასილაშვილი; ur. 23 lutego 1992 w Tbilisi) – gruziński tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Rio de Janeiro (2016).
Kariera tenisowa
Basilaszwili występuje na kortach tenisowych od 2007 roku.
W turnieju głównym rozgrywek Wielkiego Szlema zadebiutował w 2015 roku podczas French Open, osiągając możliwość gry dzięki zwycięstwu w kwalifikacjach. W cyklu ATP Tour zwyciężył w pięciu turniejach z dziewięciu rozegranych finałów. Wygrywając swój pierwszy tytuł, w Hamburgu (2018), został pierwszym Gruzinem, który triumfował w cyklu ATP Tour[1].
W 2015 roku zadebiutował w reprezentacji Gruzji w Pucharze Davisa.
W 2016 zagrał na igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro, odpadając z turnieju singlowego w 1. rundzie[2].
W rankingu gry pojedynczej Basilaszwili najwyżej był na 16. miejscu (27 maja 2019), a w klasyfikacji gry podwójnej na 148. pozycji (27 maja 2019).
Finały w turniejach ATP Tour
Legenda
|
Wielki Szlem
|
Igrzyska olimpijskie
|
Tennis Masters Cup / ATP Finals
|
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000
|
ATP International Series Gold / ATP Tour 500
|
ATP International Series / ATP Tour 250
|
Gra pojedyncza (5–4)
Końcowy wynik |
Nr |
Data |
Turniej |
Nawierzchnia |
Przeciwnik |
Wynik finału
|
Finalista
|
1.
|
24 lipca 2016
|
Kitzbühel
|
Ceglana
|
Paolo Lorenzi
|
3:6, 4:6
|
Finalista
|
2.
|
19 lutego 2017
|
Memphis
|
Twarda (hala)
|
Ryan Harrison
|
1:6, 4:6
|
Zwycięzca
|
1.
|
29 lipca 2018
|
Hamburg
|
Ceglana
|
Leonardo Mayer
|
6:4, 0:6, 7:5
|
Zwycięzca
|
2.
|
7 października 2018
|
Pekin
|
Twarda
|
Juan Martín del Potro
|
6:4, 6:4
|
Zwycięzca
|
3.
|
28 lipca 2019
|
Hamburg
|
Ceglana
|
Andriej Rublow
|
7:5, 4:6, 6:3
|
Zwycięzca
|
4.
|
13 marca 2021
|
Doha
|
Twarda
|
Roberto Bautista-Agut
|
7:6(5), 6:2
|
Zwycięzca
|
5.
|
2 maja 2021
|
Monachium
|
Ceglana
|
Jan-Lennard Struff
|
6:4, 7:6(5)
|
Finalista
|
3.
|
17 października 2021
|
Indian Wells
|
Twarda
|
Cameron Norrie
|
6:3, 4:6, 1:6
|
Finalista
|
4.
|
19 lutego 2022
|
Doha
|
Twarda
|
Roberto Bautista-Agut
|
3:6, 4:6
|
Przypisy
Bibliografia